Μία πρόταση που ο Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης επαναλάμβανε ξανά και ξανά. Συνεχώς. Σ’ οποιαδήποτε δήλωση του ζητούσαν τα μέσα, σ’ οποιαδήποτε τοποθέτηση του, στις πλατείες όπου στηνόταν εξέδρες και πανηγύρι και χάρη του.
Την μέρα που δοξάστηκε από χιλιάδες κόσμου, ο Δημοσθένης προτίμησε να παραμείνει για άλλη μία φορά ταπεινός, ευχαριστώντας αδιάκοπα τους γονείς, την αδερφή του, τον προπονητή του και τους κολλητούς του.
Άλλωστε όπως λέει και ο ίδιος … Χάρη σ’ αυτούς κέρδισε …
Δημοσθένη, μπράβο σου παλικάρι μου, μόνο ΣΕΒΑΣΜΟΣ σου αξίζει …
