Ένα από τα αξιοσημείωτα γεγονότα της φετινής σεζόν, ήταν το κατόρθωμα, καθώς για τέτοιο πρόκειται, του Ορφέα Ξυλαγανής, να παραμείνει στην κατηγορία.
Η ιστορική ομάδα του νομού Ροδόπης, πραγματοποίησε φέτος, κατά πάσα πιθανότητα, το χειρότερο ξεκίνημα της ιστορίας. Άλλαξε τρεις προπονητές, είδε τον..υποβιβασμό με τα μάτια της κι όμως στο τέλος κατάφερε αυτό που στο μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν φάνταζε αδύνατο.
Αρκεί κανείς να αναλογιστεί τα εξής. Ο Ορφέας Ξυλαγανής αν και ξεκινούσε την φετινή κούρσα με βλέψεις για τα play-off, είχε ως απολογισμό 6 ήττες σε ισάριθμους αγώνες στην αρχή του Πρωταθλήματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Γιώργος Μυστρίδης που είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας στις αρχές της σεζόν να λύσει την συνεργασία του κοινή συναινέσει με τον σύλλογο, με τον Παναγιώτη Τσιπουργκένη να αναλαμβάνει τα ηνία.
Προς στιγμήν κάτι φάνηκε να αλλάζει, αφού στο πρώτο του ματς στον πάγκο ο Ορφέας πέτυχε την πρώτη του νίκη. Όλα αυτά την 7η αγωνιστική. Η γκίνια όμως επέστρεψε. Η Ξυλαγανή ολοκλήρωσε τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος στην τελευταία θέση της βαθμολογίας έχοντας μόλις 3 βαθμούς, μια από τις χειρότερες επιδόσεις των τελευταίων ετών στην Α’ ΕΠΣ Θράκης. Ο δεύτερος γύρος ξεκίνησε με πεντάρα, μετά την επιστροφή από τις διακοπές η ομάδα παρουσιάστηκε πολύ βελτιωμένη σε σχέση με το πρώτο μισό της κανονικής διάρκειας και τελικά ολοκλήρωσε τα πρώτα 22 ματς, έχοντας 18 βαθμούς, γεγονός που της επέτρεπε να ξεκινήσει τα play-out με 6.
Όπως είχε πει και ο κόουτς Τσιπουργκένης, “μόνο με θαύμα θα καταφέρουμε να σώσουμε την ομάδα!”. Ωστόσο λίγο ο καλός δεύτερος γύρος, λίγο τα στραβοπατήματα των αντιπάλων και η επικίνδυνη ζώνη στα play-out απείχε πλέον μόλις 6 βαθμούς. Η αρχή στο μίνι πρωτάθλημα δεν ήταν ιδανική αφού επήλθαν δύο ήττες, που είχαν ως επακόλουθο την παραίτηση του Παναγιώτη Τσιπουργκένη από τον πάγκο της ομάδας.
Κάπου εκεί ανέλαβε προσωρινά και χρέη προπονητή, ο πρόεδρος Βαγγέλης Βαρνιτσιώτης που προφανώς δεν θα παρατούσε την ομάδα του στην τύχη της. Μια ισοπαλία, δύο νίκες και το τέλος του πρώτου γύρου στα play-out βρίσκει τον Ορφέα 4ο στην βαθμολογία, μόλις δύο βαθμούς μακριά από μια ασφαλή θέση. Ακολούθησε στην συνέχεια ο ερχομός του Τάσου Μπόζη, ο οποίος δέχτηκε την πρόταση που του έγινε να βοηθήσει στο δύσκολο έργο στον δρόμο της παραμονής.
Την έκτη αγωνιστική η Ξυλαγανή γνώρισε την ήττα, όμως ακολούθησαν τρεις συνεχόμενες νίκες, με την τελευταία εξ αυτών εκτός έδρας κόντρα στον Σπάρτακο Αγίων Θεοδώρων, σε ένα ματς που οι δύο ομάδες έπαιζαν τα..ρέστα τους για την παραμονή. Ο Ορφέας επικράτησε στο 90′ με 0-1, χάρις σε ένα τέρμα του Τροκάνα, που πέρασε ως αλλαγή, από καραμπόλα ουσιαστικά, δύο λεπτά νωρίτερα. Η τελευταία αγωνιστική έβρισκε την Ξυλαγανή ισόβαθμη με τον Σπάρτακο, με την πρώτη ωστόσο να υπερτερεί στην ισοβαθμία. Η τελευταία αγωνιστική αποτέλεσε γιορτή στην Ξυλαγανή, με τον κόσμο του χωριού να γεμίζει τις κερκίδες του γηπέδου, τον Ορφέα να επικρατεί εντός αγωνιστικού χώρου των Προσκυνητών με 2-0 και να εξασφαλίζει την παραμονή του.
Η φετινή σεζόν θα πρέπει να αποτελέσει μάθημα τόσο για τον ιστορικό Ορφέα όσο και για όλες τις ομάδες, αλλά και τους φιλάθλους τους. Αρχικά η ομάδα της Ξυλαγανής θα πρέπει να μάθει από τα όποια λάθη της φετινής σεζόν προκειμένου να αποφύγει τυχόν παρόμοιες περιπέτειες και πάλι. Όλοι θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ορφέα, καθώς όπως επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά, η προσπάθεια δεν πρέπει να σταματά ποτέ, διότι στο τέλος αποδίδει καρπούς.
Όσο για τους φιλάθλους των ομάδων, είναι σίγουρο πως οι ίδιοι οι “Ξυλαγανιώτες”, αλλά και οποιοιδήποτε άλλοι, κατάλαβαν πως θα πρέπει όπως και όσο μπορούν να βρίσκονται δίπλα στην ομάδα τους, όπως έκαναν στα δύο τελευταία ματς και μάλιστα το ένα εκ των οποίων εκτός έδρας. Γιατί στο τέλος μπορούν όλοι μαζί να ζήσουν και να πετύχουν κάτι σπουδαίο. Μπορεί να συντελέσουν στο να πετύχει ο σύλλογος τους, ένα από τα ιστορικότερα comeback, στις διοργανώσεις της ΕΠΣ Θράκης.
