«Την Πέμπτη 23 Απριλίου 2020 στις 11πμ στον ιερό ναό Αγίου Βασιλείου Αλεξανδρούπολης θα τελεστεί η νεκρώσιμος ακολουθία του εκλιπόντος Ηλία Δόβρη σε πολύ στενό οικογενειακό περιβάλλον», αναφέρει το σκακιστικό τμήμα του Εθνικού που συνεχίζει:
«Εμείς η σκακιστική οικογένεια του Εθνικού δεν θα μπορέσουμε Πρόεδρε, δεδομένου των συνθηκών, να σε χαιρετίσουμε σε αυτό το τελευταίο σου ταξίδι.
Πενθούμε τον άδικο χαμό σου στην ηλικία των 55ετών, βουβά στην μοναχικότητα του εγκλεισμού.
Πολλές οι αναμνήσεις, ζωντανές, ανθρώπινες, με χαρές, λύπες,συγκρούσεις, πανηγυρισμούς, ενθουσιασμούς, όλα για το σκάκι…
Το σκάκι η πρώτη προτεραιότητα…
Το όνομά σου είναι συνυφασμένο με την νεότερη ιστορία του Σκακιού στην Αλεξανδρούπολη το οποίο οδήγησες στην κορυφή!!!
Το 2010 επί προεδρίας Χάρη Καρυωτάκη μετά από χρόνια αδράνειας, επανίδρυσες το Σκακιστικό Τμήμα του Εθνικού μαζί με τους αγαπημένους σου φίλους Καραμπατζάκη Ανδρέα και Βαλλιάνο Νικόλαο. Αμέσως προστέθηκαν στην παρέα ο Χρήστος Αντώνογλου και ο Διογένης Σπαθόπουλος και άρχισε ο αγώνας με εσένα μπροστά για μια λαμπρή πορεία του Σκακιστικού τμήματος.
Οι δράσεις πολλές και πλούσιες.
Για εκείνο όμως που ήσουν περήφανος και είχες κάθε λόγο, γιατί καθιερώθηκε με δικιά σου πρωτοβουλία, ήταν η αναβάθμιση των Ομαδικών Περιφέρειας ΑΜΘ και των Σχολικών αγώνων Περιφέρειας ΑΜΘ ως προς τον χώρο διεξαγωγής.
Έβαλες το σκάκι στους φιλόξενους χώρους των ξενοδοχείων όπου οι συνθήκες για αθλητές και συνοδούς ήταν άριστες. Το αναβάθμισες με αυτόν τον τρόπο Πρόεδρε και του προσέθεσες της αίγλη που του αξίζει.
Θυμάμαι τα λόγια σου που ειπώθηκαν με λαχτάρα μετά τις απονομές στο 1ο Περιφερειακό Σχολικό που διοργάνωσε ο Εθνικός: “Εμείς πότε θα πάρουμε τόσα μετάλλια” εννοώντας τα παιδιά και τις διακρίσεις. Τότε ήταν η αρχή του τμήματος Πρόεδρε και καιγόσουν να πάμε μπροστά.
Ήρθαν σύντομα τα μετάλλια, πολλά, με τα παιδιά των ακαδημιών του Εθνικού να πρωταγωνιστούν. Μεγάλη η χαρά και η συγκίνηση,μεγάλη και η ικανοποίηση για τους κόπους που έδιναν καρπούς.
Και εκεί που ζούσες πραγματικά το όνειρο ήταν η άνοδος της ομάδας στην Α΄ Εθνική. Πήγαμε για 1η φορά το 2014 και για 6 χρόνια η ομάδα παρέμεινε στην υψηλότερη κατηγορία!!!
Βέβαια δεν ήρθε έτσι τυχαία η άνοδος. Υπήρξε ένας μεγάλος αγώνας, μεταγραφές, τρέξιμο για να βρεθούν τα χρήματα, δουλειά, πολύ δουλειά, με μόνη ανταμοιβή την ηθική ικανοποίηση.
Ο στόχος σου ήταν να βρεθεί η ομάδα στο βάθρο. Πάλεψες για αυτό, αλλά δεν αρκούν οι δυνάμεις ενός μικρού τμήματος για κάτι τόσο μεγάλο. Το ήξερες και αυτή ίσως ήταν και η μόνη σου πικρία για όσους μπορούσαν και δεν σε στήριξαν. Δεν τους το κράτησες…Το πάλεψες πολύ όμως, πάρα πολύ,αλλά ήδη είχαμε υπερβεί τα όρια των δυνατοτήτων και εσύ το γνώριζες καλά.
Και μετά ήρθαν οι επιτυχίες της εφηβικής ομάδας. Με τους τίτλους της Πρωταθλήτριας Περιφέρειας και την συμμετοχή της 3 φορές στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα!!! Και ο ατομικές διακρίσεις πολλών σκακιστών του τμήματος.
Οι εκδηλώσεις πολλές.
Καθιέρωσες το τουρνουά γρήγορου σκακιού “Φάρος Αλεξανδρούπολης” ως ένα από τα πιο ισχυρά τουρνουά της Περιφέρειας.
Έβαλες το σκάκι στην ευέλικτη ζώνη των δημοτικών σχολείων της πόλης.
Έκανες πολλούς αγώνες επίδειξης Σιμουλτανέ, πραγματοποίησες Πανθρακικούς μαθητικούς αγώνες και πολλά άλλα ατομικά τουρνουά.
Συμμετείχαμε σαν τμήμα σε πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις όπως στις γιορτές αθλητισμού και εθελοντισμού του «Wheeling2help», στηρίζοντας τον στόχο της αγοράς 100 αμαξιδίων για παιδιά με αναπηρία , στο Hellenic Green Festival κ.α.
Παίξανε τα παιδιά του Εθνικού σκάκι με το Ρωσικό πλήρωμα του Ιστιοφόρο Kruzenshtern που κατέπλευσε στο λιμάνι της πόλης μας.
Συμμετείχες με το Σκακιστικό τμήμα στην παρέλαση της 14ης Μαΐου για την απελευθέρωση της πόλης ανελλιπώς .
Και άλλα πολλά, πόσα να χωρέσεις από μια πλούσια δράση 10 ετών;
Τρέξαμε μαζί, εργαστήκαμε μαζί, γελάσαμε μαζί, κλάψαμε μαζί, διαφωνήσαμε, παθιαστήκαμε, ταξιδέψαμε μαζί,όλα για το σκάκι…
Ένα μεγάλο ταξίδι με πολλές αναμνήσεις έως τον Ιανουάριο του 2019 που παρέμεινες στη θέση του εφόρου του Σκακιστικού Τμήματος.
Κρατάμε όλοι το γέλιο σου και το καμάρι σου για όσα όμορφα χτίστηκαν…
Καλό ταξίδι Ηλία, καλό ταξίδι…»
