Έχει ανοίξει τις τελευταίες ώρες η κουβέντα για το κατά πόσον ο Μανώλης Σιώπης θα έπρεπε ή δεν θα έπρεπε ήδη να έχει κληθεί στην Εθνική Ανδρών. Ο αμυντικός χαφ του Πανιωνίου που έχει δώσει μια άλλη πνοή στην καριέρα του με τις εκπληκτικές εμφανίσεις του με την φανέλα των κυανέρυθρων, έκλεισε έναν κύκλο, καθώς το παιχνίδι της Εθνικής Ελπίδων με την Ουγγαρία, στο οποίο ήταν μάλιστα και αρχηγός, αποτέλεσε τον τελευταίο του ματς με το συγκεκριμένο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Έχοντας φτάσει στο 22ο έτος της ηλικία του ο Σιώπης φαίνεται πιο έτοιμος από ποτέ να δεχτεί το νεύμα απ’ τον Γερμανό Σκίμπε και να συνδράμει και αυτός της προσπάθειας της Εθνικής να φτάσει στα τελικά του Μουντιάλ της Ρωσίας. Μπορεί να έχουμε κάνει μια εκκίνηση μ’ ένα τρία στα τρία, που δείχνει να εξαφανίζει το κακέκτυπο της Εθνικής των προκριματικών για το Ευρωπαϊκό της Γαλλίας, κανείς όμως δεν μπορεί να επικαλεστεί πως είμαστε πλήρεις και δεν χρειάζονται κάποιοι ποδοσφαιριστές με χαρακτηριστικά που δεν έχει κανείς απ’ τους ήδη υπάρχοντες.
Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Μανώλης Σιώπης, ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί να καταπιεί χιλιόμετρα στον αγωνιστικό χώρο και όταν σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη να … έχει δυνάμεις για ένα παιχνίδι ακόμη. Σε μια ομάδα όπως η Εθνική που πρώτο της μέλημα είναι να κλείσει τα μετόπισθεν ο Σιώπης είναι η ιδανική λύση, γιατί μπορεί πανεύκολα να παίξει τον ρόλο της σκούπας μπροστά απ’ τα στόπερ, καλύπτοντας χωρίς καμία δυσκολία και ανεβάσματα των ακραίων μπακ, όταν η ομάδα επιτίθεται.
Την ενέργεια που έχει στο παιχνίδι του ο Σιώπης, αλλά και η ευκολία με την οποία καλύπτει τους χώρους που είναι υπ’ ευθύνη ενός αμυντικού χαφ, είναι χαρακτηριστικά που δεν έχει ούτε ο Μανιάτης, ούτε ο Τζιόλης, ούτε φυσικά ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, και οι Πέτσος, Ταχτσίδης, Σάμαρης που κατά περίσταση αγωνίστηκαν στη θέση του αμυντικού χαφ, σε παλαιότερα παιχνίδια. Στη θέση αυτή χρησιμοποιήθηκε ακόμα και ο Σταφυλίδης και μάλιστα πρόσφατα και είναι να απορεί κανείς πως δεν καλείται ένα απ’ τα καλύτερα 6αρια του ελληνικού πρωταθλήματος.
Εκεί που διαφέρει με τους παραπάνω ο Μανώλης είναι στα χιλιόμετρα που μπορεί να καλύψει με το τρέξιμο του, αλλά και την πίεση στους αντίπαλους χαφ, που συνεπάγεται κλείσιμο των χώρων στην πρώτη περίπτωση και καταστροφή ανάπτυξης και κλεψίματα στην δεύτερη. Ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής, θα απελευθερώσει τον παρτενέρ του στον χώρο του κέντρου, που θα μπορούσε να είναι είναι είτε ο Σάμαρης (ιδανικά) είτε ένας εκ των Τζιόλη, Ταχτσίδη, Μανιάτη, με τους ποδοσφαιριστές αυτούς αν έχουν πέραν απ τις αμυντικές τους ευθύνες, και τον ρόλο να ξεκινήσουν από πίσω την ανάπτυξη της Εθνικής.
Ακόμα και το θέμα του ύψους,που όπως αναφέρουν κάποιοι είναι το μειονέκτημα του Σιώπη και ο λόγος για τον οποίο δεν έχει κληθεί ακόμα στην Εθνική, με έναν παρτενέρ στα χαφ όπως τα παραπάνω παιδιά, υπερκαλύπτεται ;ακόμη και αυτός ο παράγοντας, με την Εθνική έτσι να διαθέτει στη θέση χαφ και το απαραίτητο ύψος που θα κλείνει τους χώρους και από … αέρος.
Για μένα δεν τίθεται καν θέμα, για το εάν ο Σιώπης πρέπει ή όχι να κληθεί στην Εθνική. Σ’ αυτήν την Εθνική είναι υπεραπαραίτητος και ο καταλληλότερος ποδοσφαιριστής να καλύψει την θέση του 6αριου. Ταχύτητα, αντοχή, πίεση στα αντίπαλα χαφ, συνεχής κάλυψη χώρων είναι μόνο κάποια απ’ τα στοιχεία που θα προσδώσει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Πέρα απ’ όλα αυτά θα είναι και μια δικαίωση για τον ίδιο, που είναι σε σούπερ κατάσταση, και έχει μπει στο στόχαστρο όλων των μεγάλων ομάδων της Σούπερλιγκ και βολιδοσκοπείται από ομάδες του εξωτερικού.
Μία Απάντηση
Άμπαλος φίλε. Καλός αμυντικά, τρεξίματα (με χαμηλό κέντρο βάρους) αλλά μηδαμινή τεχνική κατάρτιση. Το βλέπει και ο πιο στυγνός παρατηρητής αυτός. Μην τρελλαίνεστε λόγω εντοπιότητας. Δεν…