Ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή της ιστορίας του. Τα οικονομικά προβλήματα περισφίγγουν κάθε χρονιά, όλο και περισσότερο, τη θηλιά στο λαιμό του ΤΑΑ, σε σημείο που να του είναι δύσκολο, εδώ και καιρό, να αναπνεύσει φυσιολογικά.
Πέρσι η σεζόν σώθηκε την τελευταία ουσιαστικά στιγμή, με τον Εθνικό να αγωνίζεται στα play-out, αλλά να καταφέρνει να σωθεί. Εννοείται πως το αγωνιστικό σκέλος δεν είναι άσχετο με την οικονομική πραγματικότητα του οργανισμού “ΤΑΑ Εθνικός Αλεξ/πολης“. Κάθε άλλο μάλιστα. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, καθώς υφαίνονται απ’τον ίδιο αργαλειό που αδυνατεί πλέον να συνεχίσει να υφαίνει το “ύφασμα” των παλιών, ένδοξων, εποχών.
Η περσινή σεζόν έκανε ακόμη πιο ευδιάκριτο το μέγεθος του προβλήματος, τόσο με την ανακοίνωση που είχαν εκδώσει οι αθλητές της ομάδας, όσο και με καταστάσεις που αφορούν την καθημερινότητα του συλλόγου. Γνωστές σε πολλούς, όχι όμως κοινοποιήσημες.
Εντός αυτής της οικονομικής πραγματικότητας ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης, είναι υποχρεωμένος απ’την ιστορία του να λειτουργεί κανονικά -ή να προσποιείται πως λειτουργεί με κανονικότητα, αν θέλετε- και να κάνει τον προγραμματισμό του για τη νέα χρονιά. Να επιδιώξει να κλείσει όσες τρύπες μπορεί, να κάνει διακανονισμούς με αθλητές στους οποίους οφείλει χρήματα και να αναζητήσει αυτούς που θα στελεχώσουν την ομάδα την νέα περίοδο.
Στο SportsAddict.gr, αναλογιζόμενοι το βάρος της ευθύνης απέναντι στον φίλαθλο κόσμο του Εθνικού (όπως και απέναντι στον κόσμο κάθε μεγάλης ομάδας) στο να πληροφορηθεί για την κατάσταση του τμήματος, ζητήσαμε από ένα παιδί γέννημα-θρέμμα της ομάδας, απ’τους ελάχιστους αθλητές απ’την Αλεξανδρούπολη που συνεχίζουν στην ομάδα, τον Γρηγόρη Κοντοστάθη, να μας διαφωτίσει αναφορικά με το πως βιώνει ένας αθλητής της ομάδας αυτήν την κατάσταση, το τι πρέπει να αλλάξει κατά τη γνώμη του, ώστε να μπει στον “σωστό δρόμο’ ο σύλλογος, καθώς επίσης και να μας μιλήσει για τον ίδιο (το συμβόλαιο και τα όνειρά του), αλλά και οτιδήποτε αφορά τον σύλλογο στον οποίο έχει μεγαλώσει.
Πολλά σημεία της συνέντευξης θα συζητηθούν: Καταρχάς το γεγονός πως χωρίς τον Θανάση Μουστακίδη δεν θα υπήρχε Εθνικός, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο νεαρός λίμπερο, ο οποίος σχολίασε μετά από ερώτησή μας και τις σχέσεις Αλεξανδροπουλιτών, πρώην αθλητών της ομάδας με τον σύλλογο, ενώ μίλησε εκτός των άλλων και για τη βαριά φανέλα του Εθνικού, τον κόσμο του, την όμορφη εμπειρία του Final 4 του Λιγκ Καπ στη Σὐρο, τη καθοριστική για τη βιωσιμότητα της ομάδας οικονομική βοήθεια απ’ τον Δήμο Αλεξανδρούπολης, αλλά και τη νεοφώτιστη συμπολίτισσα Αθλητική Ένωση Κομοτηνής.
S.A.: Γρηγόρη θα μπω αμέσως στο “ψητό”και θα σε ρωτήσω, για το αν παραμένεις ή όχι, του χρόνου στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, σε μία σχέση που μετράει πολλά χρόνια, έτσι δεν είναι;
Γ.Κ.: “Ναι, θα παραμείνω στην ομάδα. Είμαι 10 χρόνια στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, με ένα διάλειμμα ενός χρόνου στη Χαλκίδα και τον Ηρακλή. Η πορεία μου ξεκινά απ’την ηλικιακή κατηγορία των Παμπαίδων και φτάνει μέχρι την πρώτη μάδα, με σταθμούς όλες τις ενδιάμεσες κατηγορίες“.
S.A.: Βασικό γρανάζι την τελευταία διετία…
Γ.Κ.: “Ναι, πράγματι. Με τιμάει πάρα πολύ αυτό και ελπίζω να είμαι και για χρόνια…”
Αγωνιστικά, άπαντες θέλουν να σβήσουν απ’ τη μνήμη τους την περσινή χρονιά. Το φάσμα του υποβιβασμού απείλησε τον Εθνικό, αλλά αυτός εν τέλει κατάφερε να δραπετεύσει, την τελευταία κυριολεκτικά, στιγμή. Ο αγωνιστικός σχεδιασμός από πολύ νωρίς πήγε περίπατο, με την αποχώρηση του Παλέντζα αρχικά και των Μιλστάιν και Ρίστιτς στη συνέχεια, κάτι που δεν θα πρέπει να επαναληφθεί φέτος για τον Γρηγόρη Κοντοστάθη, αν θέλει ο Εθνικός να αποφύγει τις περιπέτειες. Άλλωστε το δις εξαμαρτείν…
https://www.youtube.com/watch?time_continue=5&v=FiAav58Jms0
S.A.: Είσαι απ’τα παιδιά που δεν “μασάει” τα λόγια του. Πέρσι γνωστοποιήσατε σε ένα πιο ευρύ κοινό -και αν θες τη γνώμη μου πολύ καλά κάνατε-, αυτό που λίγο ως πολύ ξέρουμε οι περισσότεροι στην πόλη. Αναφέρομαι στα οικονομικά προβλήματα και στο εύρος τους. Φέτος έχετε πάρει εγγυήσεις πως θα ‘ναι καλύτερα τα πράγματα;Υπάρχει αχτίδα φωτός;
Γ.Κ.: “Καταρχάς να πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Όταν βγάλαμε εμείς την ανακοίνωση το κάναμε για να βοηθήσουμε. Επειδή είδαμε πως η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο, θέλαμε να κοινοποιήσουμε το μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζαμε, πράγμα που δεν έκανε η διοίκηση, σκεπτόμενοι ότι ίσως κάποιος θα μπορούσε να βοηθήσει. Γιατί πολλοί άνθρωποι ίσως δε ξέρουν , δεν παρακολουθούν τα πράγματα και θα ήθελαν να βοηθήσουν. Από ‘κει και πέρα υπήρξε μια σημαντική βοήθεια απ’τον Δήμο, η οποία αν δεν ερχόταν η ομάδα θα είχε διαλυθεί. Τον ευχαριστούμε πολύ και στο μέλλον ελπίζουμε να ξαναβοηθήσει.
Τώρα έχουμε λάβει κάποιες υποσχέσεις, είναι και η αδειοδότηση στο τραπέζι για τις ομάδες, οπότε ο Εθνικός θα πρέπει να πληρώσει αφενός τους παίχτες, ώστε να εξασφαλίσει αδειοδότηση και αφετέρου για να μην υπάρξει μία τόσο δύσκολη χρονιά για τους αθλητές και τους προπονητές, πρέπει να λάβουμε τα χρήματά μας“.
Γιατί όμως ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης δυσκολεύεται να πείσει γηγενείς -εγνωσμένης αγωνιστικής αξίας- αθλητές και ειδικά Αλεξανδρουπολίτες;
https://www.youtube.com/watch?v=iChb4ImRxDc
Ένα δεδομένο παραμένει σταθερό στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης τα τελευταία χρόνια. Ο προπονητής Θανάσης Μουστακίδης και ο καταλυτικός του ρόλος, όπως αναφέρει ο Γρ. Κοντοστάθης, στην ύπαρξη της ομάδας.
S.A.: Βασικός παράγοντας για την σωτηρία του Εθνικού δηλαδή…
Γ.Κ.: “100%! Και στο να έρθουν αθλητές στην ομάδα, να την προτιμήσουν δηλαδή, γιατί ξέρουν πως είναι ένας πολύ καλός προπονητής και θα τους βοηθήσει, αλλά και στο γεγονός πως εκτελεί εκτός από χρέη προπονητή πολλές φορές, και αυτά του τιμ μάνατζερ, του φροντιστή, του ψυχολόγου… τα πάντα!“.
S.A.: Ουσιαστικά πέρσι σας κράτησε ο κόουτς, κάποια αποτελέσματα που όπως είπες βόλεψαν και τι άλλο; Συσπειρωθήκατε;
Γ.Κ.: “Μας βοήθησε ψυχολογικά ο κόουτς, αν και δεν είχε ξαναζήσει ούτε ο ίδιος παρόμοιες καταστάσεις ως προπονητής. Μας πέρασε μία λογική, πως ακόμη και το γεγονός πως βρεθήκαμε στα πλέι άουτ, δεν θα οδηγήσει στον υποβιβασμό, αν είμαστε εμείς αυτοί που πρέπει“.
S.A.: Για το μέλλον είσαι αισιόδοξος; Της ομάδας εννοώ, αρχίζοντας απ’ του χρόνου, ότι μπορεί να είναι θετικότερα τα πράγματα.
Γ.Κ.: “Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον είναι η αλήθεια. Δεν έχω ιδιαίτερες προσδοκίες πως τα πράγματα θα είναι τέλεια. Δε γίνονται αυτά τα πράγματα έτσι κι αλλιώς απ’ τη μία μέρα στην άλλη. Αλλά θα μπορούσε με τις κατάλληλες κινήσεις απ τη διοίκηση τα πράγματα να βελτιώνονται χρόνο με το χρόνο, ώστε ο Εθνικός να φτάσει να ξαναγίνει υγιές σωματείο, που δεν θα έχει στόχο την αποφυγή του υποβιβασμού, αλλά καλά πλασαρίσματα“.
S.A.: Προσωπικά τι σε κρατάει στον Εθνικό;
Γ.Κ.: “Η σχέση μου με τον Θανάση Μουστακίδη, που είναι σχέση πατέρα-υιού και η οικογενειακή μου επιχείρηση, που είμαι εδώ και βοηθάω. Αν δεν υπήρχε ένας απ’ τους δύο παράγοντες, θα ήθελα να γυρίσω πολλές ομάδες να δω πως είναι τα πράγματα και αλλού. Να αγωνιστώ σε ομάδες που πρωταγωνιστούν, να πάρω κάποιο τίτλο. Έτσι όπως είναι όμως τώρα τα δεδομένα, θα είμαι και του χρόνου στην ομάδα“.
S.A.: “Νομίζω πως και η εμπειρία στου απ’ τη Χαλκίδα και τον Ηρακλή ήταν θετικότατη, σε σημείο μάλιστα να θες να παραμείνεις. Θυμίζω πως είχες βοηθήσει πριν τρία χρόνια στην άνοδο της ομάδας στη Volley League”.
Γ.Κ.: “Ήταν ένα όμορφο κεφάλαιο της ζωής μου. Έπαιξα 35-40 παιχνίδια αν συμπεριλάβουμε και τα φιλικά και τα παιχνίδια κυπέλλου. Ήθελα να πάω σε μία ομάδα που θα πρωταγωνιστούσε και όχι απλά σε μία ομάδα της Α2. Απ’τη στιγμή μάλιστα που εκπληρώσαμε τον στόχο της ανόδου, η αλήθεια είναι πως ήθελα να παραμείνω. Είχα όμως συμβόλαιο με τον Εθνικό, επέστρεψα, με εμπιστεύτηκε ο κ. Μουστακίδης να αγωνιστώ βασικός και από τότε πορευόμαστε έτσι“.
S.A.: Πάμε στην ευχάριστη παρένθεση της περσινής σεζόν, το Final 4 του Λιγκ Καπ.
Γ.Κ.: “Το Final 4 ήταν καθοριστικό ακόμη και για τη σωτηρία της ομάδας. Έπαιξε μεγάλο ρόλο το ταξίδι στη Σύρο, όπως κανονίστηκε, γιατί η μία βδομάδα που παραμείναμε εκεί μας βοήθησε να αλλάξουμε παραστάσεις. Είναι σημαντικό όταν χάνεις παιχνίδια που χρειάζεσαι και η ψυχολογία δεν είναι καλή να αλλάξεις παραστάσεις. Η ομάδα το έκανε. Κάναμε προπονήσεις σε άλλο γήπεδο, είδαμε τον τρόπο δουλειάς άλλων ομάδων και αυτά μας βοήθησαν ψυχολογικά. Κερδίσαμε τον Παμβοχαϊκό στο Λιγκ Καπ, που δεν τον είχαμε κερδίσει στο πρωτάθλημα, και αν και ηττηθήκαμε στον τελικό απ’τον Ολυμπιακό που ήταν ανώτερος, μόνο η συμμετοχή σε τελικό, ο οποίος ήταν τηλεοπτικός, βοηθά, τονώνει τη ψυχολογία του αθλητή.
Εκείνη την περίοδο κερδίσαμε και τον Φοίνικα στην έδρα του για το πρωτάθλημα, ένα τρίποντο χρυσάφι για την ειδική βαθμολογία των play-out. Αν δεν κερδίζαμε το Αιγίνιο θα ξεκινούσε με +4, και η σωτηρία θα ήταν σχεδόν αδύνατη“.
S.A.: Του χρόνου θα υπάρχει και μία γειτονική ομάδα στη Volley League, η Α.Ε.Κομοτηνής. Έχω την αίσθηση πως θα προσδώσει άλλο χρώμα στη χρονιά, μία ακόμα ομάδα απ’τη Θράκη. Τα τοπικά ντέρμπι έχουν πάντα τον δικό τους χαρακτήρα…
Γ.Κ.: “Πιστεύω πως να έχουμε ακόμα μια ομάδα στη Volley League απ’ την περιοχή αθ κάνει πάρα πολύ καλό, τόσο στον Εθνικό, όσο και στην Α.Ε.Κομοτηνής. Οι σχέσεις γι’ αυτό πρέπει να παραμείνουν άριστες. Δεν πιστεύω πως πρέπει να δημιουργηθεί κάποια κόντρα στο μέλλον, ακόμη και αν κάποιοι αθλητές μετακομίσουν από μας εκεί, είτε έρθουν παιδιά εδώ.
Θα ήθελα πάρα πολύ να ανέβει και η Ορεστιάδα και να είμαστε τρεις η ομάδες απ’τον Βορρά. Να έχουμε μία συμμαχία, σε επίπεδο προετοιμασίας των ομάδων. Να μπορούμε να κάνουμε τουρνουά, φιλικά, γιατί σήμερα αν δεν υπήρχε η Α.Ε.Κ., η ομάδα θα αναγκαζόταν πάλι να κάνει φιλικό με τον Π.Α.Ο.Κ. και στη Βουλγαρία 500 χιλιόμετρα μακριά, με το κόστος να είναι μεγάλο“.
S.A.: Θα βοηθήσει ακόμα και στην αγωνιστική βελτίωση ίσως αλλά και στην πρόοδο του ίδιο του αθλήματος στην περιοχή…
Γ.Κ.: “Έτσι είναι, θα ανέβει και το ίδιο το άθλημα και η περιοχή“.
Ως επίλογο, αποφάσισα να μιλήσουμε με τον Γρηγόρη, για τα όσα κρίνει πως πρέπει να γίνουν, ώστε σταδιακά να απαγκιστρωθεί ο αγαπημένος του Εθνικός απ’την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται, καθώς επίσης να αναφερθούμε και στις προσωπικές του φιλοδοξίες.
Βίντεο και φωτογραφίες της Παναγιώτας Τσικάκη.