Μόλις στον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, το τμήμα γυναικείου χάντμπολ του «ΑΣ Δημοκρίτειο» έφτασε μια «ανάσα» από την άνοδό του στην Α1 Εθνική κατηγορία, αφήνοντας υποσχέσεις ότι του χρόνου, αν υπάρξει μεγαλύτερη στήριξη στην προσπάθεια από την κοινωνία, θα μπορέσει να κάνει το μεγάλο βήμα.
Συγκεκριμένα, ο ΑΣ Δημοκρίτειο στέφθηκε πρωταθλητής της περιφέρειας. Η πρώτη θέση, εκτός από το τρόπαιο, του έδωσε και το «εισιτήριο» για την τελική φάση του πρωταθλήματος, στον Βόλο. Εκεί, η ομάδα βρέθηκε το τριήμερο 7-9 Απριλίου, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις άλλες δυο πρωταθλήτριες ομάδες, διεκδικώντας μία από τις δύο θέσεις ανόδου στην Α1 Εθνική. Το τουρνουά περιλάμβανε μία αναμέτρηση με Καματερό και μία με Άρη Θεσσαλονίκης.
Οι αθλήτριες του Ιορδάνη Γιαννακού κατάφεραν να κοιτάξουν στα μάτια ιστορικούς συλλόγους, αλλά ηττήθηκαν και στις δύο αναμετρήσεις, παραμένοντας με καλές εντυπώσεις στην Α2 Εθνική. Στην πρώτη αναμέτρηση, κόντρα στο Καματερό, η διαφορά δυναμικής σε συνδυασμό με κάποια διαιτητικά λάθη, οδήγησαν την ομάδα της Κομοτηνής σε ευρεία ήττα με 29-17, αν και στο πρώτο ημίχρονο ήταν κοντά στο σκορ με 11-10. Στη δεύτερη αναμέτρηση, κόντρα στον Άρη, η αναμέτρηση ήταν ντέρμπι, το οποίο κρίθηκε στις λεπτομέρειες, για το τελικό 28-21, που έκρινε τη δεύτερη θέση ανόδου, μιας που είχε προηγηθεί στην πρώτη μέρα του τουρνουά η νίκη του Καματερού επί του Άρη. Την χαρά του για την προσπάθεια των αθλητριών, κόντρα στις δυσκολίες, ανέδειξε ο προπονητής του ΑΣ Δημοκρίτειο, Ιορδάνης Γιαννακού.
«Μια χρονιά έφτασε στο τέλος της.
Τα πήγαμε πάρα πολύ καλά και θα ήθελα να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τις αθλήτριές μου που συμμετείχαν στους αγώνες μπαράζ για την άνοδο στην Α1 κατηγορία. Επίσης, θα ήθελα να συγχαρώ τις ομάδες του Καματερού και του Άρη που πήραν το εισιτήριο για την Α1, σε ένα τουρνουά άσχημα από πολλές πλευρές», ανέφερε, ενώ επεσήμανε τα κομβικά λάθη στη διεξαγωγή και τη διαιτησία του τουρνουά, που συνετέλεσαν στις ήττες, αναφέροντας ότι υπήρξε «μια γραμματεία που δεν ήξερε όσα θα έπρεπε, για να υποστηρίξει το ρόλο της, ένα ζευγάρι διαιτητών που έπαιξαν τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια άσχημα με λανθασμένα σφυρίγματα, κι ένα τουρνουά χωρίς παρατηρητή αγώνα και χωρίς κανέναν υπεύθυνο της ομοσπονδίας.
Επίσης, δεν θέλω να σχολιάσω πόσο λυπηρό είναι να μην υπάρχει αντικειμενικότητα απέναντι στις δυο ομάδες που αγωνίζονται μέσα στο γήπεδο. Και πάλι, πολλά συγχαρητήρια στα κορίτσια μου, που πάλεψαν κάθε παιχνίδι στο έπακρο, με πολλούς τραυματισμούς».
