Ο Τάκης Μουσαφίρης εύκολα θα σκάρωνε ακόμη έναν στίχο για χάρη του. Όλους τούς κερδίζει ο “αλήτης” ο Ψηλός. Και είναι αλήθεια.
Ο θρυλικός Αντώνης Αντωνιάδης έβαλε γκολ με το αριστερό, με το δεξί, με καρφωτή κεφαλιά -με όποιο τρόπο μπορείς να φανταστείς- και στον καρκίνο. Τον νίκησε δύο φορές. Στην αρχική εμφάνισή του στο στομάχι, αλλά και όταν διαπιστώθηκαν τα πρώτα μεταστατικά κύτταρα στο έντερό του.
Ο Αντώναρος -έτσι τον αποκαλούσε η φίλη του, Ρίτα Σακελλαρίου- ξεχείλιζε από διάθεση και τη σπιρτάδα του αιώνιου αθλητή. Είχε κέφι και μετρούσε τα ατελείωτα ρεκόρ του, “κένταγε”, όπως “κένταγε” και στο χορτάρι της Λεωφόρου.
Φέτος συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τότε που πέτυχε 39 γκολ στο ελληνικό πρωτάθλημα, ρεκόρ ακατάρριπτο. Για ένα γκολ έχασε το Χρυσό Παπούτσι από τον Γκερντ Μίλερ. Ωστόσο, έχει μια πλειάδα κατορθωμάτων με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και τα εξιστόρησε στο SPORT24.
O 76χρονος Ψηλός των ελληνικών γηπέδων μίλησε για τους θυελλώδεις έρωτές του που έγιναν ακόμη και τραγούδια, για τη σφαλιάρα που έδωσε στον Κάζιμιρ Γκόρσκι, στη χιονισμένη Καστοριά και για το “σατανικό” ποδοσφαιρικό μυαλό του διόσκουρού του, Μίμη Δομάζου.
Τόνισε ότι αμφότεροι περιμένουν τη στιγμή που θα μπουν στο νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού. “Παιδιά είμαστε κι εμείς”, είπε γελώντας.
Κλαίει γι’ αυτό το γήπεδο, ζήλεψε όταν είδε την ΑΕΚ να μπαίνει στο δικό της και μεγαλόκαρδα εκμυστηρεύθηκε: “Όλα θα τα δώσω στον Παναθηναϊκό!”.
Μερικές από τις ατάκες του…
“Με προειδοποίησε ότι θα μού πέσουν τα μαλλιά. «Τι με νοιάζουν τα μαλλιά, για γκόμενες θα πάω; Την υγεία μου θέλω», απάντησα.
Μού εξήγησε: “Αν αντέξει ο οργανισμός σου την επιθετική χημειοθεραπεία, καθάρισες οριστικά”.
Έπεσαν τα μαλλιά μου. Γουλί! Φρύδια δεν είχα, στις μασχάλες τίποτε. Δεν υπήρχε τρίχα πάνω μου. Μού τόνισε: «Θα σου πέσουν τα μαλλιά, αλλά αν -πρώτα ο Θεός- απαλλαγούμε από τη νόσο, θα σου ξαναβγούν και πιο έντονα».
Έβγαλα αξονική έπειτα από έξι μήνες και δεν είχα καμία σχέση με τη νόσο. Και μού είπαν: “Τώρα από οποιαδήποτε αιτία μπορεί να πεθάνεις, εκτός από καρκίνο”. Με ταλαιπώρησε ο καρκίνος, αλλά τον νίκησα!
Όταν μού είπαν ότι εμφανίστηκε ξανά, φοβήθηκα. Είχαν -σκέψου- ήδη αφαιρέσει όλο το στομάχι μου.
Δεν έχω στομάχι. Ένωσαν τα έντερα με τον οισοφάγο και αποκαταστάθηκε το στομάχι με τα έντερα. Κάνουν τη δουλειά που θα έκανε το στομάχι μου. Βέβαια, δεν μπορώ να φάω πολύ. Τρώω πολλές φορές από λίγο. Έχασα 40 κιλά. Από 102 κιλά που ήμουν έφτασαστα 60. Ευτυχώς, τώρα κοντεύω ν’ ανέβω στα 70. Πήρα τα πάνω μου, τώρα. Τρώω καλύτερα. Αν παχύνω θα περάσουν και τα πόδια μου, θα δυναμώσουν.
Στο μεταξύ, αν δεις δεν φαίνεται καμία τομή από τα χειρουργεία. Εξαφανίστηκαν όλες, σαν να μην έχω κάνει επέμβαση είναι. Γίνεσαι πολεμιστής για να ζήσεις, όπως πολεμιστής υπήρξα και στο ποδόσφαιρο. Δεν παράτησα τη μάχη ούτε εκεί, έκανα μέχρι μπαλέτο για να επανέλθω.
Πέρυσι, έγινε αυτό με τον καρκίνο και εξαφανίστηκε η νόσος.”
