Για αυτούς που παρακολουθούν έστω και λίγο formula1, ένα όνομα τους έρχεται στο μυαλό στην ερώτηση ποιος θεωρείται ο νούμερο ένα οδηγός όλων των εποχών. O Άιρτον Σένα.
Ο γεννηθείς στις 21 Μαρτίου 1960 Βραζιλιάνος οδηγός Ayrton Da Silva Senna ήταν ένα φαινόμενο για τον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού, καθώς είχε ένα μοναδικό στυλ οδήγησης. Ξεκίνησε την καριέρα του στη formula1 το 1983, τραβόντας εξ αρχής όλα τα βλέμματα πάνω του.
Το 1985 στο Εστορίλ της Πορτογαλίας φανέρωσε το πραγματικό του ταλέντο. Σε έναν αγώνα υπό καταρρακτώδη βροχή ο Σένα κατέκτησε την πρώτη θέση «ρίχνοντας» σχεδόν σε όλους τους υπόλοιπους οδηγούς από ένα γύρο! Ήταν φανταστικός ο τρόπος που οδηγούσε το μονοθέσιο του, ήταν σαν να χόρευε μαζί του.
Πάντα πίεζε στα όρια το μονοθέσιο, πάντα «έμπαινε» στις στροφές με τη μεγαλύτερη ταχύτητα που μπορούσε να «μπεί», πάντα πίεζε τον εαυτό του για να αγγίξει τα όρια του. Αποκορύφωμα οι κατατακτήριες δοκιμές για το Gran Prix του Μόντε Κάρλο τον Μάιο του 1988. Ο μεγάλος του αντίπαλος ήταν ο δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Άλεν Προστ, που τύγχανε να ανήκει και στην ίδια ομάδα με τον Σένα. Ο Πρόστ διατηρούσε τον καλύτερο χρόνο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ο Σένα οδηγούσε σαν δαιμονισμένος. Οδηγούσε τόσο παθιασμένα που από ένα σημείο και μετά σταμάτησε να βλέπει την πίστα! Αργότερα είχε δηλώσει: «Δεν οδηγούσα συνειδητά, αλλά από ένστικτο. Ήμουν σε μιαν άλλη διάσταση. Είχα ξεπεράσει τα όρια και μπορούσα να πάω ακόμα πιο μακριά. Γνώριζα ότι ήμουν σε άλλη ατμόσφαιρα, πέρα από τη συνείδηση». Κατάφερε να ολοκληρώσει τη διαδρομή πιο γρήγορα από τον Προστ, με διαφορά 1,4 δευτερόλεπτα που για τους οδηγούς της φόρμουλα είναι τεράστιος χρόνος. Φανταστείτε πως ένας πολύ καλός οδηγός μπορεί να είναι απέχει από τον αμέσως επόμενο κατά 0.5 ή ακόμη και 0.75 δευτερόλεπτα. Στον αγώνα, βρισκόταν σταθερά στην πρώτη θέση. Κάποια στιγμή τον ενημέρωσαν ότι προηγούνταν με τόσο μεγάλη διαφορά, που μπορούσε να μειώσει ταχύτητα. Ο Σένα τους αγνόησε και συνέχισε ακάθεκτος με αποτέλεσμα να συγκρουστεί σε ένα διαχωριστικό τοίχο… Ήθελε να δείξει την ανωτερότητα του απέναντι στον Άλεν Προστ και να τον ταπεινώσει…
Έτσι κάπως δημιουργήθηκε και η μεγαλύτερη κόντρα μεταξύ οδηγών της formula1 που φούντωσε ακόμη περισσότερο με την κατάκτηση του πρωταθλήματος εκείνης της χρονιάς από τον Σένα. Στον τελευταίο αγώνα στην Ιαπωνία ο Σένα ήθελε νίκη για να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Ξεκίνησε άσχημα τον αγώνα μένοντας αρκετά πίσω από την πρώτη θέση δίνοντας στον Προστ το προβάδισμα για τον τίτλο. Όμως τα πράγματα άλλαξαν όταν άρχισε να βρέχει! Εκεί ο Άιρτον με το στυλ οδήγησης του έφθασε αμέσως στη 2η θέση και πέρασε τον 1ο Προστ κατακτώντας το πρώτο του πρωτάθλημα.
Ακολούθησαν επικές μάχες το 1989 με τον Προστ να κερδίζει το πρωτάθλημα και να αποχωρεί από την ομάδα έχοντας διακόψει κάθε επαφή με τον Βραζιλιάνο. Το 1990 και 1991 ο Σένα κατέκτησε τα πρωταθλήματα δείχνοντας κάθε φορά που έμπαινε στο μονοθέσιο το απεριόριστο ταλέντο του.
Ένα ακόμη περιστατικό που φανερώνει την ποιότητα του είναι αυτό που που συνέβη το 1991 στο Gran Prix της Βραζιλίας. Ξεκίνησε τον αγώνα με σταθερό προβάδισμα, αλλά παρουσιάστηκε πρόβλημα στο κιβώτιο των ταχυτήτων με αποτέλεσμα να «κολλήσει» με την έκτη ταχύτητα. Κανένας δεν πίστευε ότι είναι δυνατόν να οδηγήσει το μονοθέσιο μόνο με την έκτη. Ο Σένα όμως δεν τα παράτησε! Άντεξε μέχρι το τέλος, αλλά οι κραυγές που ακούστηκαν όταν τερμάτισε πρώτος, δεν ήταν κραυγές θριάμβου. Είχε διανύσει τη μισή διαδρομή μόνο με την έκτη ταχύτητα και όταν φρέναρε, το σώμα του δεχόταν τεράστια πίεση. Ήταν φανερά καταβεβλημμένος μέχρι που έχασε στιγμιαία τις αισθήσεις του και χρειάστηκε να τον μεταφέρουν μέχρι το βάθρο… Από τον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού θεωρήθηκε τότε ώς η πιο ηρωική στιγμή της καριέρας του.
Τις επόμενες δύο χρονιές η ομάδα του αντιμετώπισε πολλά προβλήματα, καθώς μια άλλη ομάδα η Williams είχε ηλεκτρονική τεχνολογία που επέτρεπε στο μονοθέσιο να ρυθμίζει αυτόματα τις αναρτήσεις του ανάλογα με την κλίση του εδάφους της πίστας. Το 1993 ο Προστ αγωνίζομενος με την παραπάνω ομάδα πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα του και αποσύρθηκε, ανοίγοντας τον δρόμο στον Βραζιλιάνο οδηγό να μεταπηδήσει στη Williams. Λίγα χρόνια αργότερα ο Προστ είχε δηλώσει: «το 1993 ο τρόπος οδήγησης του Σένα ήταν πραγματικά ευφυής».
Όλα διαγράφονταν ρόδινα για τον Σένα που μετά από καιρό θα μπορούσε να κερδίσει και πάλι το πρωτάθλημα. Όμως οι κανονισμοί αλλάζουν, απαγορεύουν στη Williams τη χρήση της τεχνολογίας που κατείχε και έτσι η ομάδα μένει με ένα μονοθέσιο δυσκολοκίνητο, αργό, με έλλειψη σταθερότητας στις στροφές αλλά και στις ευθείες.
Ο Σένα παρόλα αυτά πάλεψε όσο ήταν δυνατόν και βρισκόταν στην τρίτη θέση της γενικής βαθμολογίας πριν τον αγώνα στην πίστα της Ίμολα στο Σαν Μαρίνο. Πρωτομαγιά του 1994 και στον έβδομο γύρο ο Σένα που βρισκόταν στην πρώτη θέση για αδιευκρίνιστους μέχρι σήμερα λόγους, έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου (δεν έστριψε ποτέ) και χτύπησε στο διαχωριστικό τοίχο της στροφής Ταμπουρέλο. Η ανάσα όλων όσων παρακολουθούσαν κόπηκε για δευτερόλεπτα. Περίμεναν να τον δουν να κουνάει κάποιο μέλος του σώματός του. Αυτό δεν έγινε ούτε όταν μπήκαν οι τραυματιοφορείς για να τον ανασύρουν από τα συντρίμμια. Ο γιατρός που τον εξέτασε συνειδητοποίησε πως θα επέλθει το μοιραίο… Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της πόλης από όπου ανακοινώθηκε ο θάνατός του.
Ο Άιρτον Σένα εκτός από τεράστιος οδηγός ήταν και τρομερά φιλάνθρωπος καθώς είχε δωρίσει πάνω από 400εκ. δολάρια στο βραζιλιάνικο λαό, βοηθώντας χιλιάδες παιδιά να μεγαλώσουν, να πάνε σχολείο και πανεπιστήμιο. Για τον λόγο αυτό αντιμετωπιζόταν ως εθνικός ήρωας από τους Βραζιλιάνους. Ολόκληρος ο λαός θρηνούσε. Η κυβέρνηση της χώρας κήρυξε τριήμερο πένθος, ενώ στην κηδεία του 34χρονου παραβρέθηκαν πάνω από 3εκ άνθρωποι. Ήταν ο τελευταίος οδηγός που πέθανε σε πίστα της formula1. Από τότε και μετά τα μέτρα ασφαλείας των διοργανωτών είναι πολύ πιο αυστηρά προστατεύοντας έτσι την ζωή των αγωνιζόμενων.
Διάσημες φράσεις του Βραζιλιάνου ήταν οι εξής:
- Δεν έχω είδωλα. Θαυμάζω την δουλειά, την αφοσίωση και την ικανότητα
- Και όταν αγγίξεις αυτό το όριο, κάτι συμβαίνει και ξαφνικά μπορείς να προχωρήσεις λίγο παραπέρα. Με τη δύναμη του μυαλού σου, την αποφασιστικότητά σου, το ένστικτό σου και την εμπειρία, μπορείς να πετάξεις πολύ ψηλά
- Αν είσαι δεύτερος, είναι σαν να είσαι ο πρώτος που χάνει
- Το μεγαλύτερο λάθος μου? Είναι κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμη
- Δεν γνωρίζω την οδήγηση με άλλο τρόπο που δεν είναι επικίνδυνο. Ο καθένας πρέπει να βελτιωθεί. Κάθε οδηγός έχει ένα όριο. Το όριο μου είναι λίγο μακρύτερα από των υπόλοιπων
- Όταν βρίσκεσαι σε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο και παλεύεις για τη νίκη, η δεύτερη ή η τρίτη θέση δεν αρκεί
- Συνεχίζω να μαθαίνω περαιτέρω για τους δικούς μου περιορισμούς, τον περιορισμό του σώματός μου, τους ψυχολογικούς περιορισμούς. Είναι ένας τρόπος ζωής για μένα
- Δεν είμαι σχεδιασμένος να έρχομαι δεύτερος ή τρίτος. Έχω σχεδιαστεί για να κερδίζω
