«”Ζει” μόνο για τρεις μήνες και μετά τα φώτα σβήνουν». Με τα λόγια αυτά κάτοικοι στον παραθεριστικό οικισμό της Μέσης περιγράφουν τον τόπο που φιλοξενεί τα καλοκαίρια τους. Συνταξιούχοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και καταστημάτων, ελεύθεροι επαγγελματίες το «προφίλ» των παραθεριστών, που γεύονται μαζί με παιδιά και εγγόνια τις ήσυχες ημέρες της θερινή περιόδου.
Διακόσια σπίτια που ανοίγουν πόρτες, παράθυρα, καθαρίζουν αυλές και φυτεύουν λουλούδια στους κήπους και λαχανικά στους μπαξέδες οι ιδιοκτήτες τους από τις πρώτες ημέρες του καλοκαιριού για να κλείσουν τις ίδιες πόρτες, να «σφαλίσουν» στορ και παράθυρα στα μισά το πολύ του Σεπτεμβρίου, ίσως και νωρίτερα. «Οικισμός «φάντασμα», την υπόλοιπη περίοδο πλην του καλοκαιριού» λένε οι ίδιοι και περιγράφουν μια χαρμολύπη να τους συντροφεύει πάντα τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου για το τέλος του καλοκαιριού.
Τον οικισμό τον γνωρίζουν καλά οι Ροδοπίτες. Πιο καλά οι κάτοικοι που παραθερίζουν εκεί συνεχίζοντας την παράδοση των γονιών τους. «Οικισμός για παραθέριση οικογένειας» λένε και ζητούν λίγη περισσότερη φροντίδα στους δρόμους και στους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους. «Να μοιάζει και να είναι πιο φροντισμένος, με υποδομές, με ασφαλτοστρώσεις» εξηγούν και βλέπουν τα τελευταία χρόνια να ανακαλύπτουν την περιοχή και λίγοι τουρίστες, όπως και κάποιοι παραθεριστές από την Ξάνθη.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία στον παραθαλάσσιο οικισμό της Μέσης, από τα μέσα του Ιουλίου και για όλο το καλοκαίρι, μένουν κάτοικοι από την Κομοτηνή. Στα έξι περίπου χιλιόμετρα από τον μόνιμο οικισμό της Μέσης, με τους κατοίκους του οποίου να έχουν σχέσεις, άλλοι πιο “ζεστές” και άλλοι πιο τυπικές, συμμετέχοντας όλοι σε γιορτές, εκδηλώσεις και πραγματοποιώντας κάποιες από τις αγορές και τις εξόδους τους εκεί. «Δίνουν ζωντάνια στην περιοχή και μας «λείπουν» όταν φεύγουν» απαντούν οι μόνιμοι κάτοικοι του οικισμού, του χωριού της Μέσης, που έδωσε το όνομα του στον παραθεριστικό οικισμό.
Μια περιοχή ευνοημένη από την ομορφιά του τοπίου, που «ζει» για τρεις μήνες και ύστερα «σωπαίνει» ξανά, με δύο τρία σπίτια το πολύ να ανοίγουν για λίγες ημέρες καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου, κάτι σαν φύλακες, που ρίχνουν τη ματιά τους έτσι για να βεβαιωθούν ότι όλα είναι στη θέση τους μέχρι το επόμενο καλοκαίρι που θα «ζωντανέψουν» αυλές, δρόμοι και παραλίες ξανά.
