Μπάλα μέσα στην φύση, με τους φίλους, με την οικογένεια σου, τι καλύτερο;
Και όμως κάτι τέτοιες στιγμές λείπουν πλέον από την καθημερινότητα μας, τέτοια τοπία όπως αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες σπανίζουν στις μέρες μας. Γήπεδα σε χωριά, σε όλη την Ελλάδα που πλέον έχουν μεταμορφωθεί σε χωράφια που βόσκουν κοπάδια ζώων. Εγκαταλείφθηκαν και δεν ξανά ήρθαν ποτέ στην πρότερη τους κατάσταση. Άλλα επειδή τα ίδια τα χωριά ερήμωσαν και δεν υπήρχε κόσμος πλέον για να παίξει σε αυτά και άλλα επειδή η εκάστοτε δημοτική αρχή δεν έδειξε την δέουσα προσοχή.
Ένας τέτοιος χώρος είναι το γηπεδάκι (ήταν κάποτε) που βλέπετε. Πιο συγκεκριμένα ένα γηπεδάκι από παλιό χώρο ευθύνης (ήταν διαμορφωμένος σε χώρο αναψυχής) Δασαρχείου, βόρεια της Αλεξανδρούπολης, μεταξύ των χωριών Άβαντα και Αισύμης στην ορεινή περιοχή του Δήμου (απόσταση 15-20 χλμ).
Αποτέλεσε αγαπημένος τόπος τη δεκαετία του 1990 για ερασιτεχνικές ομάδες και μεγάλες παρέες που απολάμβαναν την μπάλα και το υπέροχο φυσικό τοπίο. Και τι τοπίο. Από τα πιο όμορφα του Έβρου, σε μία περιοχή που χαίρεσαι να περπατάς, να απολαμβάνεις στιγμές με αγαπημένους ανθρώπους, να ξεχνιέσαι, να γαληνεύεις.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να φέρουμε και πάλι στο μέλλον τις στιγμές αυτές από το παρελθόν. Το έχουμε ανάγκη…
Με στοιχεία και φωτογραφίες από το αρχείο του Γιώργου Πανταζίδη.
