Ο καιρός του κορονοϊού φαίνεται πως φέρνει νέα πράγματα σε όλα τα επίπεδα.
Ο Άρδας Καστανεών μέσα από την σελίδα του στο facebook στην προσπάθεια του όπως αναφέρεται να πραγματοποιήσει αφιερώματα για τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση της ομάδας, αλλά και για να κρατήσει την επαφή με τους φίλους του εν μέσω του ιού, θα πραγματοποιήσει μία σειρά από συνεντεύξεις.
Η αρχή έγινε με τον κόουτς της ομάδας Γιώργο Ναλμπάντη και στην θέση αυτού που παίρνει την συνέντευξη ο μέχρι και τον Ιανουάριο άμεσος συνεργάτης του και μέλος της διοίκησης Γιώργος Πιστίκης.
Αναλυτικά ολόκληρη η συνέντευξη έτσι όπως ανέβηκε στην σελίδα του Άρδα:
Με αφορμή την επέτειο των 70 χρόνων απο την ίδρυση του Άρδα, και με την…υποχρεωτική αδράνεια απο κάθε αγωνιστική δραστηριότητα να μην μας “απομακρύνει” απο την αγάπη μας γι’αυτή την ομάδα, παράλληλα με τα αφιερώματα για τις αγωνιστικές σεζόν του Άρδα στον 21ό αιώνα, είχαμε την ιδέα – αν κι απο μακριά – να έρθουμε πιο κοντά!
Μια σειρά απο μίνι συνεντεύξεις, απο τους ποδοσφαιριστές της σημερινής ομάδας του Άρδα, εξομολογήσεις των πρωταγωνιστών της – “θετικής” κατά γενική ομολογία – φετινής παρουσίας του Άρδα στο πρωτάθλημα της Ά ΕΠΣ Έβρου.
Συνεντεύξεις με τους παλαιμάχους που επιλέξατε μέσα απο την προ 3μήνου δημοσκόπηση, καθώς και με τον πρόεδρο της ομάδας μας κ. Γιάννη “Μπάνον” Τσιρούδη!
Η αμεσότητα αυτου του…”παιχνιδιού” ερωτήσεων και απαντήσεων, και η χαλαρότητα στο ύφος είναι το πρώτο μας μέλημα! Και γι’αυτό…ρόλο δημοσιογράφου μεταξύ τους…θα έχουν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές!!!
Μια προσπάθεια αποφόρτισης, λοιπόν, μια προσπάθεια να έρθουμε “πιο κοντά”, τώρα που οι καταστάσεις μας κρατάν μακριά απο αυτό που αγαπάμε…
Κι ας ξαναγνωριστούμε!!
Η αρχή γίνεται με τον προπονητή της ομάδας μας, τον κ. Γιώργο Ναλμπάντη. Ένας άνθρωπος ο οποίος έχει συνδέσει το όνομα…ή το επίθετο του καλύτερα με το ποδόσφαιρο του Έβρου, και όχι μόνο, μιας και στα ποδοσφαιρικά του χρόνια έχει διαγράψει την δική του πορεία και εκτός ορίων του νομού, καθώς έφτασε να αγωνίζεται στην ομάδα των Χανίων στην τότε Β’ Εθνική κατηγορία.
Ένας άνθρωπος λάτρης της πειθαρχίας, τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου, ένας δεσμώτης του ποδοσφαίρου, μιας και ποτέ δεν έμεινε μακριά απο αυτό, είτε στα καλά του, είτε τώρα που όπως μας λέει, το ερασιτεχνικό ποδοσφαιρο είναι στα..”κακά του”!
Οι ερωτήσεις έγιναν μέσω τηλεφώνου απο τον μέχρι και τον Ιανουάριο άμεσο συνεργάτη του και μέλος της διοίκησης Γιώργο Πιστίκη.
Μακάρι να υπήρχε η δυνατότητα λήψης βίντεο ή έστω ακόμα και τηλεφωνικής παράθεσης της συγκεκριμένης “συνέντευξης”, για να μοιραζόμασταν μαζί σας το πάθος με το οποίο μας μιλούσε για τους ποδοσφαιριστές του και την ομάδα του Άρδα ο κ. Ναλμπάντης…
Με ημερομηνία γέννησης την 8/11/1957 και έχοντας ξεκινήσει απο τον μακρινό 1991 την διαδρομή του στους πάγκους, ο κ. Ναλμπάντης είναι αυτή τη στιγμή ο μεγαλύτερος σε ηλικία (63) και ο παλαιότερος εν ενεργεία προπονητής στα γήπεδα του Έβρου. Θα χαρακτηριζόταν πολύ εύκολα “παλαιάς κοπής”. Οι ιδέες και οι αντιλήψεις του όμως γύρω απο το ποδόσφαιρο μόνο κάτι τέτοιο δεν δηλώνουν! Εκτός απο λάτρης της πειθαρχίας είναι και φανατικός οπαδός της τακτικής. Οι ποδοσφαιρικές του γνώσεις? Αδιαμφισβήτητες! Υπάρχουν άνθρωποι στην ποδοσφαιρική πιάτσα – που όπως και σε κάθε άλλο έχει να κάνει με προπονητική – είτε θαυμάζουν το έργο του, είτε το κατακρίνουν. Και το ξέρει! Αυτό όμως δεν δείχνει να επηρεάζει την δική του φιλοσοφία. Ένας αυθεντικός άνθρωπος του ποδοσφαίρου, “μυρίζει αποδυτήρια” η κάθε του κουβέντα, ένας άνθρωπος της διοίκησης και των παικτών του!
Ας δούμε όμως τι μας έχει πει κι ο ίδιος…κι αν μου διαφεύγει κάτι απ’όσα πολλά μου είπε…ας με συγχωρέσει ο ίδιος ο κόουτς! Επαναλαμβάνω και το λέω για όσους κυρίως γνωρίζουν προσωπικά τον “δάσκαλο”, το πάθος με το οποίο μου απαντούσε – και συμπλήρωνε πολλές φορές – στις ερωτήσεις, θα ήθελα να το λάβετε σοβαρά στα υπόψιν σας….
Γ.Π.: Κόουτς μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν σου στους πάγκους κι ένα βιογραφικό.
Γ.Ν.: “Απο το 1991 που έγινα προπονητής δεν έμεινα ποτέ χωρίς ομάδα! Η εμπιστοσύνη που μου δείχνανε πάντα οι παράγοντες ήταν το μεγαλύτερο κίνητρο για’μενα να πάω να δουλέψω σε μια ομάδα, και πάντα μέσα απο την σκληρή δουλειά που έκανα σε όποια ομάδα ήμουν – είτε “μικρή” είτε “μεγάλη” ομάδα ήταν το “εισητήριο” μου για την επόμενη. Έχω δουλέψει σε όλες τις ομάδες του Έβρου μέχρι και στις Φέρες (γεωγραφικά). Δεν έχω πάει μόνο σε Νεοχώρι και Σοφικό! Έχω δουλέψει κάπου 8 χρόνια στη Βύσσα (συνολικά), έχω καταφέρει ανόδους μαζί τους. Στο Σουφλί ήταν κάτι διαφορετικό. Είχα πολλούς καλούς ποδοσφαιριστές. Είχα προτάσεις κι απο ομάδες απο την Αλεξανδρούπολη, αλλά λόγω αποστάσεως δεν θέλησα να δουλέψω εκεί. Πήγα παντού… Ορέστη, Διδυμότειχο, Στέρνα, Κορνοφωλιά, Σαγήνη, Οινόη, στην Λεπτή…μια χρονιά είχα και δυο ομάδες μαζί! Ήμουν στα Ρίζια και στον Πύργο!
Άλλα – αν με ρωτάς – η φετινή χρονιά δεν θέλω να τελειώσει ποτέ!!! Το λέω και με πιάνει σφίξιμο στο στομάχι!”
Γ.Π.: Αυτή είναι η επόμενη ερώτηση δάσκαλε! Δεύτερη θητεία σου στην ομάδα μας, ποια τα συναισθήματα που σου αφήνει αυτή η σεζόν ως τώρα?
Γ.Ν.: “Μου λείπουν τα παιδιά! Εκτός απο καλοί ποδοσφαιριστές είναι και πολύ καλά παιδιά! Χρόνια είχα να ζήσω κάτι τέτοιο! Πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές, με ακούνε και με σέβονται γι’αυτό τους σέβομαι κι εγώ και τους αγαπώ! Είναι τα παιδιά μου! Θα ματώσω γι’αυτούς! Με κάνουν χαρούμενο κι ευτυχισμένο όταν νικάν και αναλαμβάνω να τους καλύψω στα λάθη τους, σαν να έκαναν λάθος τα παιδιά μου! Μακαρί να μην τελειώσει ποτέ όλο αυτό, αυτή η χρονιά! Με τα γλυκά στα αποδυτήρια, το “καλαμπούρι” μας, τα πειράγματα μεταξύ μας…καταπληκτικά παιδιά, όλοι τους! Και 2-3 να είναι να μη θέλουν να συμμορφωθούν καταλαβαίνουν πως δεν του παίρνει να κάνουν κάτι γιατί θα στεναχωρήσουν τους υπόλοιπους. Μετά η διοίκηση είναι πάντα εκεί, και στα εκτός ακολουθούν, είναι δίπλα στην ομάδα, είναι ένα με την ομάδα και μάλιστα πολύ σωστά και διακριτικά, όπως πρέπει να είναι, σε “σωστή απόσταση”. Δεν μας λείπει τίποτα! Μου λείπει πολύ και το σκυλί του Λάρυ, ο Στάθης!!! Με περίμενε να πάω στην προπόνηση κι ερχόταν στην αγκαλιά μου!! Τώρα που μ’έμαθε και ερχόταν μόνο του τώρα μας “χωρίζουν”!! Δέθηκα με την ομάδα και με τους παίκτες… Μακαρι να περάσει γρήγορα όλο αυτό και να ξαναβρεθούμε στα αποδυτήρια μας όλοι μαζί!”
Γ.Π.: Ποια η γνώμη σου για το ποδόσφαιρο του Έβρου?
Γ.Ν.: “Απο το κακό στο χειρότερο! Όπως ακριβώς στο λέω! Δεν υπάρχει τίποτα… Δεν είναι ότι φταίει κάποιος συγκεκριμένα, είναι έτσι οι καταστάσεις. Ενώ παλιά υπήρχαν ομάδες, υπήρχαν χωριά δυνατά, έβγαιναν παίκτες, κι οι πόλεις του νομού παίζανε για να βγούμε την κατηγορία. Τώρα βλέπεις είναι δύσκολα. Δεν μπορεί να αντεπεξέλθει εύκολα κάποιος. Αν βγει την κατηγορία θα ματώσει το αύριο του! Σου λέει μείνε εδώ, στα χωριά γύρω και παίξε τοπικό.”
Γ.Π.: Η άποψη σου για το ποδόσφαιρο της χώρας μας?
Γ.Ν.: “Αυτό κι αν πάει απ’το κακό στο χειρότερο! Βλέπεις? 2 ομάδες είναι, Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ κι οι αλλοι “τσαλαπατιούνται”! Μια ΑΕΚ προσπάθησε λίγο να κάνει κάτι, ένας Παναθηναικός με τα πιτσιρίκια, αλλά δεν είναι έτσι και πάλι… Υπάρχει πρόβλημα στη δομή! Και δεν έχει κι υπομονή ο Έλληνας! Βλέπεις, οι ομάδες αλλάζουν τους προπονητές σαν τα πουκάμισα! Δεν έχει πλάνο κανένας! Δεν βγάζουν και παίκτες. Κι ο προπονητής πρέπει να δουλέψει, αλλά κι αυτός σκέφτεται αν βάλω τον πιτσιρίκο και δεν πάρω το αποτέλεσμα που θέλει ο πρόεδρος κι η ομάδα παίζω το κεφάλι μου, θα χάσω τη δουλειά μου! Οπότε δημιουργείται τέτοια πίεση…και την πληρώνουν κι οι νέοι. Κι απ’την άλλη ένας 20χρονος σήκωσε το μουντιάλ σαν ηγετης της Εθνικής Γαλλίας, άλλοι παίζουν στα 20 τους 2 χρόνια Τσάμπιονς Λιγκ και εδώ λέμε πως ο 20χρονος είναι ακόμα μικρός!!”
Γ.Π.: Ποια η γενική αίσθηση σου δάσκαλε για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο?
Γ.Ν.: “Η πορεία είναι φθίνουσα. Αυτό που σε είπα και πριν… Λείπουν τα Ρίζια, η Βύσσα, η Καππαδοκία, η Κορνοφωλιά, λείπουν οι Μεταξάδες, ομάδες παραδοσιακά δυνατές. Μαζεύονται με το ζόρι 10-12 ομάδες τώρα, οι ίδιοι κι οι ίδιοι ποδοσφαιριστές και κάνουμε ένα πρωτάθλημα και παίζουμε ποδόσφαιρο μόνο για την ευχαρίστηση. Αφού δεν είναι κανένας να βγει! Ένας κοιτάει τον άλλον! Πρέπει οι ομάδες να στηριχτούν στη βάση τους. Ένας κορμός απ’το χωριό. Γι’αυτό και χωριά που πλήρωναν παίκτες για να έχουν ομάδα διέλυσαν. Δεν βγαίνει! Το πρόβλημα είναι οικονομικό. Το ξεπέταγμα των Φερών οφείλετε στο ότι έχουν ποδοσφαιριστές σπ’το χωριό κι ότι “συμπλήρωμα” χρειάζονται η πόλη είναι δίπλα. Έδω όταν πας να φτιάξεις κάθε χρόνο μια ομάδα απο την αρχή, εκτός απο ψυχοφθόρο είναι και οικονομικά μη βιώσιμο.”
Γ.Π.: Ποια θητεία σου στον Άρδα θεωρείς πιο πετυχημένη?
Γ.Ν.: “Πετυχημένη… Νομίζω πως ακόμα δεν τελείωσα!!! Στο τέλος της διαδρομής κάνεις το ταμείο και βλέπεις τι πέτυχες ή τι πετύχαμε! Απ’τα μέχρι τώρα όμως δεν υπάρχει κάτι να συγκρίνω. Είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Τότε ήρθα στα μέσα της σεζόν, δεν θυμάμαι καν ποια χρονιά ήταν κι ούτε και ποιον προπονητή αντικατέστησα. Μόνο θυμάμαι πως και πάλι είχαμε καλούς παίκτες. Γενικά οι Καστανιές πάντα είχαν καλές ομάδες. Καλά παιδιά απ’το χωριό, ταλέντα, και σαν χαρακτήρες άψογοι! Θυμάμαι τον Φυσέκη τον Γιώργο, κι άλλα παιδιά… Καλή ομάδα είχαμε και τότε.”
Γ.Π.: Ποια είναι καλύτερη σου στιγμή για φέτος?
Γ.Ν.: “Κάθε στιγμή είναι μοναδική! Απολάμβανα απο την διαδικασία της ετοιμασίας για να πάω στην προπόνηση, την καθημερινή επαφή με τους ποδοσφαιριστές, την κουβέντα μεταξύ τους..κάθε στιγμή μοναδική! Αν μου ζητάς όμως μια..θα σου πω την νίκη και την εμφάνιση απέναντι στον Ιπποκράτη, μέσα σ’εμάς! 4-3 νίκη, απέναντι σε ομάδα ισόβαθμη, τρομερή εμφάνιση τα παιδιά! Έπρεπε να είσαι εδώ να τους χαζεύεις! Νικούσαμε 4-1 στο 50′, ήμασταν εκτός απο καλοί και αποτελεσματικοί. Αλλά και να σου πω για’μένα κάτι…σε εκείνο το παιχνίδι έκανα λάθος… Βιάστηκα με τις αλλαγές. Και δεν το λέω ότι έβαλα κάποιον κακό ποδοσφαιριστή στη θέση κάποιου καλύτερου. Το λεω γιατί (λόγω του σκορ) άφησα να έρθει η “χαλάρωση” και δεν προετοίμασα σωστά αυτούς που μπήκαν να παίξουν.
Αυτό είναι όμως το μεγαλείο του προπονητή, να καταλαβαίνει και να παραδέχεται τα λάθη του.”
Γ.Π.: Η χειρότερη στιγμη?
Γ.Ν.: “Μέσα στον Εθνικό… Με μεγάλη διαφορά απο την δεύτερη! Κατάλαβα πολλά απο την συμπεριφορά της ομάδας σε εκείνο το ματς.”
Γ.Π.: Η ιδιαιτερότητα στη σχέση πατέρα και γιού στον ρόλο προπονητή και παίκτη??
Γ.Ν.: Με τον Στέλιο ήμασταν κι άλλη φορά μαζί, πέρυσι στις αρχές στην Οινόη. Με βοηθάει γιατί μπορεί να κατανοήσει εύκολα το τι θέλω και τι ζητάω απο έναν ποδοσφαιριστη,κι έτσι μπορεί να το μεταφέρει στον ποδοσφαιριστή “στη γλώσσα τους” στη διάρκεια του αγώνα. Παρ’όλα αυτά αν και γιος μου δεν χρίζει ιδιαίτερης διαχείρισης, στο λέω εγώ!! Και αλλαγή τον έκανα, και θέση τον άλλαξα, και τις φωνές τον έβαλα όποτε χρειάστηκε! Είναι καλό παιδί όμως, και ακούει κι έχει μάθει να σέβεται..”
Γ.Π.: Δάσκαλε τελειώνοντας ένα μήνυμα για τον κόσμο για τις καταστάσεις στον κόσμο τελευταία?
Γ.Ν.: Θέλω πρώτα πρώτα να στείλω ένα μήνυμα για τις Καστανιές και – να τα γράψεις!! – να πω πως αυτή είναι μια ξεχωριστή χρονιά για την καριέρα μου.. Στην αρχή που μίλησα με τον πρόεδρο δεν περίμενα τέτοιο πράγμα… Εδώ οι καταστάσεις είναι σαν επαγγελματικό σωματείο! Αυτά στο Σουφλί τα είχα ξαναζήσει, κι αν! Ο κόσμος, η διοίκηση, όλοι κοντά μας, άψογα όλα…
Και να πω και κάτι στους συνάδελφους προπονητές :
ΟΙ ΚΑΣΤΑΝΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΗ ΟΥΣΊΑ ΓΙΑ ΚΆΘΕ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ!!!”
Επίσης καλό κουράγιο σε όλο τον κόσμο… Να μείνει μέσα, να βγαίνει μόνο για τα απαραίτητα ή να αθλείται όσο το επιτρέπουν οι καταστάσεις…και να ξαν’ανταμώσουμε σύντομα εκεί που αγαπάμε να είμαστε, στο γήπεδο δηλαδή!”
