Στους 369 ανέρχεται συνολικός αριθμός των μεταναστών, που έχασαν τη ζωή τους επιχειρώντας να εισέλθουν στην χώρας μας, μέσω το ποταμού Έβρου και έχουν εντοπιστεί και οι σοροί τους έχουν προσκομιστεί στα εργαστήρια ιατροδικαστικής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, στην Αλεξανδρούπολη, από το 2000 έως και σήμερα σύμφωνα με την ΕΡΤ.
Πρόκειται μόνο για όσους έχουν εντοπιστεί στην Ελληνική όχθη κατά μήκος του ποταμού σε ολόκληρο το νομό, με πρώτη αιτία θανάτου να είναι ο πνιγμός , δεύτερη, μέχρι το 2008 , οι νάρκες κατά προσωπικού και από το 2008 που αφαιρέθηκαν από τα ναρκοπέδια, δεύτερη αιτία θανάτου να είναι η υποθερμία. Στην πλειοψηφία τους ,πρόκειται για άνδρες, 70 έως 80 είναι γυναίκες, ενώ δεν έχει καταγραφεί περιστατικό που να αφορά παιδιά, παρά το γεγονός ότι έχουν αναζητηθεί από συγγενείς τους. Η ανεύρεση των σορών γίνεται συνήθως από ψαράδες και κυνηγούς που δραστηριοποιούνται στην παρέβρια ζώνη, ενώ μόνο οι 105 από αυτούς έχουν ταυτοποιηθεί και ορισμένοι έχουν αποδοθεί σε συγγενικά τους πρόσωπα , μετά από σχετικό αίτημα των δεύτερων, ενώ η ταφή τους γίνεται με έξοδα του Ελληνικού κράτους, στα κοιμητήρια που υπάρχουν στο Σιδηρώ Σουφλίου και στη Ν. Ορεστιάδα.
Όπως είπε στην ΕΡΤ Ν. Ορεστιάδας ο ιατροδικαστής και καθηγητής του ΔΠΘ, Παύλος Παυλίδης , σε όλα τα περιστατικά , γίνεται λεπτομερής φωτογράφιση και καταγραφή των σορών, προσωπικών στοιχείων, τυχόν ταξιδιωτικών εγγράφων , ενδυμάτων ή άλλων αντικειμένων που μπορεί να διαθέτουν και απαραίτητα, λήψη δείγματος DNA, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις , «τα σηπτικά φαινόμενα έχουν προκαλέσει αλλοιώσεις εξαιτίας, συνήθως της πολύμηνης παραμονής ενός πτώματος, στον βυθό του Έβρου, γεγονός που αποδίδεται στην ιδιομορφία του ποταμού και έτσι καθίσταται αδύνατη η αναγνώριση, από τους συγγενείς».
Σύμφωνα με τον κ. Παυλίδη, η πλειοψηφία των συγγενών που αναζητά έναν αγνοούμενο, κατοικεί σε χώρες της Ευρώπης, είναι σε θέση να προσδιορίσει το χρονικό διάστημα που έχουν χαθεί τα ίχνη του και έχει την οικονομική δυνατότητα και τα απαραίτητα επίσημα έγγραφα ώστε να μετακινηθεί στην Ελλάδα για τη διαδικασία της αναγνώρισης. Μετά από την ολοκλήρωση της πιστοποίησης χαρακτηριστικών του αγνοουμένου, όπως η σωματομετρία του και τυχόν προσωπικά του αντικείμενα, γίνεται λήψη δείγματος DNA και από τους συγγενείς πρώτου βαθμού, για την πλήρη ταυτοποίηση. Στη συνέχεια οι σοροί, εάν ζητηθεί, αποδίδονται στους συγγενείς , σε κάποιες περιπτώσεις μετά από εκταφή ενώ στις περισσότερες, παραμένουν ενταφιασμένοι στα δύο κοιμητήρια. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις , κατά τη 18ετία, είναι πολύ πιθανό, ο αριθμός των μεταναστών που έχουν χάσει τη ζωή τους στην παρέβρια ζώνη και των δύο χωρών , Ελλάδας και Τουρκίας, να κυμαίνεται από 1.000 έως 1.200.
Πηγή: ΕΡΤ Ορεστιάδας / Συνέντευξη-Σύνταξη:Δήμητρα Παρασκευοπούλου
