Οι αναγνώστες του SportAddict.gr μπαίνουν και πάλι στο παιχνίδι!
Από την Δευτέρα 13 Απριλίου, τίθεται ένα ερώτημα στο οποίο θα πρέπει να απαντήσετε έχοντας στην διάθεση σας κάποιες επιλογές, για την ανάδειξη των κορυφαίων. Η αρχή γίνεται με τον ΑΟ Ξάνθη, ενώ ακολουθούν οι Εθνικός Αλεξανδρούπολης (βόλεϊ), Πανθρακικός (ποδόσφαιρο) και ο ΑΟ Ορεστιάδας (βόλεϊ).
Μέσα από την ψηφοφορία θα αναδείξετε τους Κορυφαίους των παραπάνω ομάδων (ενδεκάδα και προπονητή για τις ομάδες ποδοσφαίρου, επτάδα και προπονητή για τις ομάδες βόλεϊ), από το 1980 και έπειτα, πλην της Ξάνθης για την οποία θα αναδείξετε την καλύτερη ενδεκάδα παικτών που αγωνίστηκαν με τα χρώματα της ομάδας στην Α’ Εθνική, από το 1989 δηλαδή μέχρι και σήμερα.
Ξεκινάμε;
Από σήμερα και μέχρι την Τρίτη (5/5) μπορείτε να ψηφίζετε έτσι ώστε να αναδείξετε τον κορυφαίο διαγώνιο που έχει φορέσει τη φανέλα του Εθνικού.
Δύο λόγια για τους υποψηφίους:
Αντρέι Κράβαρικ: Συνέδεσε το όνομά του με την αυτοκρατορία του Ηρακλή στο ελληνικό βόλεϊ και τους τίτλους που κατέκτησε, αλλά πριν αγωνιστεί εκεί τίμησε τη φανέλα του Εθνικού την περίοδο 1995-96. Ο Σλοβάκος τότε, (Έλληνας στη συνέχεια) Αντρέι αγάπησε την Αλεξανδρούπολη, αγαπήθηκε από τον κόσμο της και γνώρισε ανεπανάληπτη αποθέωση αυτός και οι συμπαίκτες του, όταν μετά από μεγάλη εμφάνιση, σημείωσαν νίκη επί του άτρωτου Ολυμπιακού, μετά από πολλά χρόνια.
Γιούβαλ Κατζ: Ισραηλινός που σε νεαρή ηλικία ήρθε από το κολλεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ (αγωνιζόταν στη Χαβάη). Τοποθετήθηκε μια για πάντα στις καρδιές των Αλεξανδρουπολιτών όταν ήταν ο ηγέτης της (ίσως και) μεγαλύτερης νίκης στην ιστορία του Εθνικού, τον Οκτώβριο του 1996 κόντρα στον Ολυμπιακό του Μοντάλι με το 4ο σετ να κατακτιέται με το απίστευτο 15-0. Καθόλη τη διάρκεια της σπουδαίας για τους Εβρίτες χρονιάς, πραγματοποίησε μεγάλες εμφανίσεις.
Μάικ Ντιλ: Ο αγαπημένος Μάικ έφτασε Δεκέμβριο του 2000 στο τέλος του πρώτου γύρου, με τον Εθνικό στην επιστροφή του στην Α1 να είναι ουραγός και χάρη στην στόφα νικητή του Αμερικανού, στον δεύτερο γύρο έκανε πορεία πρωταθλητισμού και τέθηκαν οι βάσεις για την εκ νέου καθιέρωση του συλλόγου στην μεγάλη κατηγορία. Στέριωσε για τα επόμενα χρόνια, ενώ ξεχώριζε για τα ηγετικά του προσόντα.
Μπερνάντο Ζίλσον: Και μόνο το γεγονός ότι αγωνίστηκε με τον Εθνικό, αθλητής με ουκ ολίγες συμμετοχές με την Εθνική ανδρών της Βραζιλίας λέει πολλά. Σε στιγμές απόγνωσης τον χειμώνα του 2003 ο Ζίλσον που έγραψε ιστορία στο Ιαπωνικό πρωτάθλημα (σε ένδειξη αναγνώρισης αποσύρθηκε από την ομάδα του η φανέλα), έφτασε οικογενειακώς στον παγωμένο Έβρο και ξεσήκωσε θύελλα ενθουσιασμού με την απόδοσή του. Έτσι, η παραμονή ήρθε εύκολα και γρήγορα αποχώρησε για μεγαλύτερα club.
Γκάβιν Σμιτ: Οι «άγνωστος» Καναδός των 205 εκατοστών όταν ήρθε μετά τον Γενάρη του 2008 στην Αλεξανδρούπολη, λίγοι μπορούσαν να φανταστούν ότι θα γινόταν ένας από τους σπουδαιότερους επιθετικούς του παγκοσμίου βόλεϊ. Η ανακάλυψη του κόουτς Δεληκώστα ήταν από τους συντελεστές της δύσκολης παραμονής στην μεγάλη κατηγορία τη χρονιά εκείνη.
Ιβάν Ράιτς: Στο δεύτερο πέρασμά του από την Αλεξανδρούπολη έγραψε το όνομά του στις πιο χρυσές σελίδες της ιστορίας του Εθνικού. Την περίοδο 2013-14 με προπονητή τον Σάκη Μουστακίδη η ομάδα έφτασε στον τελικό του πρωταθλήματος όπου γνώρισε τρεις ήττες από τον Ολυμπιακό στη σειρά των τελικών. Εντυπωσιακή ήταν η πορεία του Εθνικού και μέσα στο πρωτάθλημα καθώς για τα 2/3 είχε τα ηνία στον βαθμολογικό πίνακα. Συνόδευσε τον Εθνικό στις πρώτες του εμφανίσεις στα ευρωπαϊκά κύπελλα μετά το 1983.
[poll id=”27″]
