Δεν έμπλεξα με το να διαβάσω σενάρια πρόκρισης για την Εθνική στο Παγκόσμιο Κύπελλο μπάσκετ της Κίνας διότι, αν η ομάδα δεν κάνει το καθήκον της, ήτοι να είναι ανταγωνιστική στο παρκέ, όλα τα άλλα είναι για να ‘χαμε να λέγαμε. Αν και, μεταξύ μας, αυτή η ομάδα είναι ικανή να νικήσει τους Αμερικανούς και να ηττηθεί από τους Τσέχους!
Ελλάδα και ΗΠΑ έχουν αναμετρηθεί άλλες 12 φορές στο παρελθόν και η Εθνική μετρά δύο νίκες, αλλά μία μόνο σε επίσημο επίπεδο. Αφαιρώντας τα φιλικά αλλά και ένα τουρνουά που το 1975 είχε… βαπτιστεί ως Διηπειρωτικό (παίξαμε σε Αθήνα και Οχάιο, κάνοντας δύο ήττες), στα επίσημα, ήτοι σε Mundobasket αλλά και Ολυμπιακούς αγώνες, ο απολογισμός είναι 1-0-5.
Κορυφαία στιγμή βέβαια ο ημιτελικός την 1η Σεπτεμβρίου του 2006 στη Σαϊτάμα της Ιαπωνίας και το μυθικό 101-95 επί της Dream Team του ΛεΜπρον, του Καρμέλο και του Ντουέιν. Τότε η «επίσημη αγαπημένη» ήταν, ως οι περισσότερες, μια ομάδα χωρίς ούτε έναν NBAer και υπέταξε μια Team USA που γνώριζες τους σταρ της με τα μικρά της ονόματα. Αύριο, στη Σενζέν, αντιμετωπίζουμε Αμερικανούς που γράφουμε και αποκαλούμε με το επώνυμο, που δεν έχουν 30-35άρηδες αλλά νεανικό σύνολο, που δεν έχουν πείσει ακόμη αφού νίκησαν από… σπόντα τους Τούρκους και με μπόλικο ιδρώτα τους Τσέχους, που δεν τρομάζουν.
Μα το πιο θετικό είναι ότι για πρώτη φορά στο τουρνουά η ομάδα θα μπει ως αουτσάιντερ στο γήπεδο και όχι ως φαβορί, ενάντια σε μια μπασκετική λογική που δεν έχει καμία σχέση με την ευρωπαϊκή, κυρίως αμυντικά. Κατά τα λοιπά, για να κλείσω την αναφορά στα της παράδοσης, η Ελλάδα γνώρισε άλλες πέντε ήττες σε ισάριθμα, η πρώτη ήταν το 1990 στο Παγκόσμιο του Μπουένος Άιρες.
Κατά 98% η Ελλάδα θα ηττηθεί από τις ΗΠΑ διότι… για πολλούς λόγους. Κυρίως επειδή δεν παίζουμε καλό μπάσκετ, δεν έχουμε ηρεμία (αλλά μπόλικο άγχος), δεν έχουμε σουτ. Και ναι, πολλά έχουμε δει από αυτή την ομάδα, εξ ου και το 2% που αφήνω. Θα έχει, θα έχουμε ελπίδες αν τους κρατήσουμε στους 82-83 πόντους και έχουμε τρομερή ευστοχία.
Διαβάστε ΕΔΩ το πλήρες άρθρο και τα προγνωστικά διημέρου. Γράφει ο Νίκος Μποζιονέλος