Χαίρετε, χαίρετε. Με μεγάλη μου χαρά και έκπληξη είδα το άρθρο μου να έχει μεγάλη ανταπόκριση(σας ευχαριστώ πολύ για αυτό),να υπάρχουν συμφωνίες αλλά και διαφωνίες με τις απόψεις μου, να δημιουργείται προβληματισμός, και τροφή προς σκέψη (food for thought). Έτσι λοιπόν πήρα θάρρος και άνοιξε η όρεξη μου για περισσότερα άρθρα και περισσότερους προβληματισμούς για το ποδόσφαιρο.
Το σημερινό θέμα έχει πηγή έμπνευσης μια κουβέντα που είχα , σε ένα χαλαρό καφέ, με έναν αξιέπαινο άνθρωπο και καταξιωμένο Εβρίτη προπονητή τον κ. Μαρίνο Ουζουνίδη (προπονητής ΑΕΚ), μετά από ένα ΔΣ του Συνδέσμου μας. Η άποψη του λοιπόν είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να είσαι προπονητής ερασιτεχνικού σωματείου και ότι θαυμάζει όλους αυτούς που ασχολούνται χρόνια με αυτό.
Τελικά πόσο σημαντικός είναι ο προπονητής σε ερασιτεχνικό σωματείο; Τι ακριβώς κάνει; Ποιος είναι ο ρόλος του; Αυτά και άλλα πολλά είναι τα ερωτήματα που θα προσπαθήσω να απαντήσω, παρουσιάζοντας τις αρμοδιότητες, τις ευθύνες και την καθημερινότητα ενός προπονητή.
Στο μεγαλύτερο όγκο λοιπόν των ερασιτεχνικών σωματείων δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα για πρόσληψη τεχνικού επιτελείου ή έστω ενός βοηθού προπονητή ή ενός γυμναστή, οπότε συνήθως ο προπονητής πορεύεται από την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας μέχρι και την τελευταία προπόνηση της χρονιάς ΜΟΝΟΣ του. Οπότε καταλαβαίνετε ότι το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να διαχειριστεί είναι η μοναξιά του προφανώς και αφετέρου η απολυτή ευθύνη για οτιδήποτε κάλο ή κακό δημιουργηθεί αγωνιστικά και όχι μόνο από την πρώτη έως και την τελευταία μέρα εργασίας του.
Πρώτα από όλα λοιπόν πρέπει να είναι γυμναστής ή καλύτερα να έχει γνώσεις εκγύμνασης. Θα πρέπει να δημιουργήσει μια προετοιμασία, η οποία θα πρέπει να είναι ευχάριστη, δημιουργική, σύγχρονη και ταυτόχρονα να προκαλέσει σωστή εκγύμναση και να αποφευχθούν όσο δυνατόν περισσότερο οι τραυματισμοί. Και όλο αυτό να το διατηρήσει και σε όλη την σεζόν με τις όποιες συνθήκες θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει.
Πρέπει μέσα από την προετοιμασία, τις καθημερινές και επίπονες προπονήσεις και τους φιλικούς αγώνες να δημιουργήσει πρώτα από όλα ένα σύνολο, το όποιο στην πορεία της χρονιάς να είναι ανταγωνιστικό, να παρουσιάζει ένα κάλο και ποιοτικό θέαμα και φυσικά να παίρνει θετικά αποτελέσματα και να επιτύχει τους όποιους στόχους έχει οριοθετήσει.
Πρέπει να είναι παιδαγωγός και να έχει γνώσεις ψυχολογίας καθώς σχεδόν καθημερινά έχει να διαχειριστεί συνήθως 20-25 άτομα διαφορετικής ηλικίας, διαφορετικού ποδοσφαιρικού επιπέδου και διαφορετικού επιπέδου φυσικής κατάστασης και εκγύμνασης οι οποίοι καθότι ερασιτέχνες, η κύρια ανησυχία τους θα είναι ότι όλοι θα θέλουν να αγωνίζονται άρα θα πρέπει να είναι και δίκαιος.
Πρέπει καθημερινά να εκτελεί και χρέη ενδιάμεσου διαύλου επικοινωνίας διοίκησης και παιχτών και να αφουγκράζεται και να δίνει η να προτείνει λύσεις σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές στο εργασιακό τους περιβάλλον, στο προσωπικό-οικογενειακό τους περιβάλλον, προβλήματα οικονομικής φύσης καθώς είναι διαφορετικού βιοτικού επιπέδου άνθρωποι και οι περισσότεροι χωρίς αμοιβή από την ομάδα.
Μα πάνω από όλα θα πρέπει να έχει τον ρόλο του εμπνευστή, του πατριάρχη μιας οικογενείας, γιατί η ομάδα είναι οικογένεια. Πρέπει να είναι αυτός που θα είναι η ασπίδα και η προφύλαξη για τους παίχτες, αυτός που δύσκολα θα καρπωθεί την επιτυχία αλλά αυτός που πολύ εύκολα θα είναι ο κύριος υπαίτιος και φταίχτης της αποτυχίας.
Πολλοί θα με θεωρήσετε ρομαντικό, άλλοι βέβαια υπερβολικό, όμως η αλήθεια είναι ότι είμαι πραγματιστής και ρεαλιστής. Και όσοι ασχολούνται ενεργά με το χώρο του ποδοσφαίρου από οποιοδήποτε πόστο ξέρουν πολύ καλά ότι όσα αναφέρω δεν έχουν καμία δόση υπερβολής και αποτυπώνουν την αλήθεια για τον ρόλο του προπονητή σε ερασιτεχνικό σωματείο.
Κλείνοντας λοιπόν το άρθρο θα θέσω πάλι μερικά ερωτήματα. Θα μπορούσε αυτόν τον ρόλο να τον φέρει εις πέρας ένας μη καταρτισμένος προπονητής; Πόσος προσωπικός χρόνος καθημερινά χρειάζεται ένας προπονητής για να επιτύχει όλα αυτά; Πόση ψυχολογική φθορά υπάρχει καθημερινά; Αλήθεια πόσο καλά αμείβονται οι προπονητές στα ερασιτεχνικά σωματεία; Τελικά ποιοι συντηρούν ή δημιουργούν τις ομάδες οι προπονητές ή οι διοικήσεις;
*Ο Κωνσταντίνος Αλεξόπουλος είναι Πτυχιούχος Προπονητής Uefa B και Αντιπρόεδρος Συνδέσμου Προπονητών Ποδοσφαίρου Ν. Έβρου.
