Δείξε μου τον αντίπαλο σου να σου πω την σημασία της επιτυχίας σου λένε σε αρκετές περιπτώσεις, και αναμφίβολα μια απο αυτές ήταν και ο 39ος τελικός του Κυπέλλου Ερασιτεχνών Ξάνθης που μένει στην ιστορία ως ένας απο τους πιο συναρπαστικούς και ειδικά με το συγκλονιστικό φινάλε που είχε.
Η ομάδα του Άρη Αβάτου έγραψε ιστορία, καθώς κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο στην ιστορία του συλλόγου(θυμηθείτε ΕΔΩ), και έγινε η 18η ομάδα που το κατακτά(θυμηθείτε ΕΔΩ).
Δεν θα μπορούσαμε όμως να μην γράψουμε και για τον μεγάλο αντίπαλο του Αβάτου την περσινή κάτοχο του Κυπέλλου Αναγέννηση που αποτελεί μια παραδοσιακή και διαχρονική δύναμη του ξανθιώτικου ποδοσφαίρου. Η ομάδα της Θαλασσιάς παρέδωσε τα σκήπτρα της στην έτερη ομάδα του Δήμου Τοπείρου αλλά η εν γένει παρουσία των μελών του συλλόγου με το φινάλε της αναμέτρησης αποτελεί μόνο ένα δείγμα του ήθους και της αξιοπρέπειας των διοικούντων, προπονητή και παικτών.
Η μεγάλη αγκαλιά που βλέπετε και στην φωτογραφία δεν είναι απο την αρχή του αγώνα αλλά με το φινάλε της αναμέτρησης με τον Γιάννη Αποστολίδη να καλεί τους παίκτες του που έγιναν ένα και αποχαιρέτησαν τον φετινό τελικό όπως τον ξεκίνησαν με το κεφάλι ψηλά και μια αγκαλιά σαν μια μεγάλη οικογένεια.
Άλλωστε η μεγάλη αξία του ηττημένου δίνει ακόμη σπουδαιότερη αξία στον τίτλο του Άρη Αβάτου, με τις δύο ομάδες του Δήμου Τοπείρου να προάγουν το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο με το ήθος και την συμπεριφορά τους.
