Κατά κοινή ομολογία του αναλογεί ένα σημαντικό μερίδιο για την επιτυχία των Κυκλώπων, που κατάφεραν να διατηρηθούν και του χρόνου στην Α2 εθνική κατηγορία. Μπορεί να επικαλεστεί κάποιος, πως δεν είναι δα και τόσο μεγάλο κατόρθωμα να παραμείνει κανείς σε μία κατηγορία απ’ την οποία πέφτουν οι 2 απ’ τους 10 και μετά την αποχώρηση του Δία Πολίχνης ο 1 απ’ τους 9, αλλά την σπουδαιότητα ή όχι του πράγματος, την ορίζουν πολλοί παράγοντες.
Οι Κύκλωπες είχαν ανέβει μετά από περίπου δύο δεκαετίες στην Α2, είχαν το ίδιο ρόστερ με το οποίο πανηγύρισαν πέρσι την άνοδο απ’ τη Β’ Εθνική και είχαν να ανταγωνιστούν στον βόρειο όμιλο της Α2 ομάδες και αθλητές με υψηλές παραστάσεις και εμπειρίες. Το πρώτο μισό της σεζόν έβρισκε τους Κύκλωπες να ψάχνονται, αλλά να δείχουν σημάδια βελτίωσης με τον καιρό, αποτέλεσμα της δουλειάς του προπονητή τους αλλά και τους πάθους και της προσήλωσης των παικτών. Τον Χειμώνα ήρθαν ο καθοριστικός Βουγιάνοβιτς και ο χρήσιμος Καρβουνίδης, παιχνίδι με παιχνίδι η ομάδα έδειχνε να δένει και να γίνεται “ομάδα”. Ακόμη, ο Ηλίας Τάρες έβλεπε τους παίκτες του να βγάζουν στο παρκέ όλο και περισσότερα κομμάτια απ’ αυτά που δούλευαν στην προπόνηση. Οι Κύκλωπες φορμαρίστηκαν την κατάλληλη στιγμή και τις τρεις τελευταίες αγωνιστικές με την ισοπαλία στο Κιλκίς, τη νίκη άνευ αγώνος κόντρα στον Ζαφειράκη και την ισοπαλία στα Γιάννενα, κατάφεραν να φτάσουν στην επίτευξη της παραμονής.
Μετά το τέλος του παιχνιδιού στα Γιάννενα, οι αθλητές αναγνωρίζοντας την συμβολή του προπονητή τους τον αποθέωσαν σηκώνοντάς τον στον αέρα. Μαζί με αποθέωση όμως ήταν και ένα “αντίο”. Οι δρόμοι του ανθρώπου που οδήγησε την ομάδα χειροσφαίρισης της Αλεξανδρούπολης στις μεγαλύτερες επιτυχίες της τα τελευταία χρόνια, πλέον θα χωρίσουν με τους Κύκλωπες. Ο προπονητής των Κυκλώπων είναι παράλληλα και επιστήμονας και δη γιατρός, με το επαγγελματικό του μέλλον του να μην είναι στην Αλεξ/πολη καθώς ολοκληρώθηκε η σύμβασή.
Ο Κώστας Θέοδώρου, ένας απ’ τους αρχηγούς της ομάδας, αποχαιρέτησε σήμερα απ’ το λογαριασμό που διατηρεί σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης τον προπονητή του…
“…ένα ευχαριστώ είναι σίγουρα ελάχιστο μπροστά σε όλα αυτά που πρόσφερε στην ομάδα μας και στο handball της πόλης μας αυτός ο άνθρωπος…
Οτι καλύτερο…απλά…”
