Στην ιστοσελίδα «Footbalski» μίλησε ο μέσος της Ξάνθης Κάσα Καμαρά μίλησε για το πώς βρέθηκε στην Ελλάδα, αναφέρθηκε στην «περιπέτεια» του Εργοτέλη και την μεταγραφή στην Ξάνθη. Επίσης, αναφέρθηκε στην ζωή του στην Ελλάδα, τον Χαμζά Γιουνές και τα ποδοσφαιρικά του όνειρα
Ο μέσος από την Μαυριτανία δεν παρέλειψε να αποθεώσει τον προπονητή του στην ομάδα της Θράκης. Ραζβάν Λουτσέσκου. Με τον Αφρικανό να “στάζει” μέλι για τον τρόπο που δουλεύει ο Ρουμάνος.
Αναλυτικά:
Για το πώς βρέθηκε στην Ελλάδα και τον Εργοτέλη: «Το καλοκαίρι του 2016 τελείωσε το συμβόλαιό μου με την Τρουά και βρέθηκα χωρίς ομάδα. Με πήραν τηλέφωνο πολλοί ατζέντηδες, με όχι πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις. Παραλίγο να βρεθώ στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, όμως ευτυχώς βρέθηκε ένας πιο σοβαρός ατζέντης και έτσι πήγα στην Β’ κατηγορία της Ελλάδας. Σήμερα δεν το μετανιώνω».
Για τις πρώτες μέρες στον Εργοτέλη: «Ήθελα μόνο να παίξω. Όταν δέχεσαι να παίξεις στην δεύτερη κατηγορία της Ελλάδας, το κάνεις μόνο για αγωνιστικούς λόγους. Δεν είσαι σίγουρος αν θα πληρωθείς και ξέρεις ότι οι συνθήκες δεν είναι εύκολες. Αλλά ήθελα να βρω μία ομάδα και να παίξω, για να δείξω ότι μπορώ να βρεθώ σε μία καλύτερη ομάδα. Ευτυχώς αυτό έγινε».
Για τα προβλήματα στον Εργοτέλη: «Με είχαν προειδοποιήσει και ήξερα τι γίνεται. Πάντα στην αρχή σου λένε πριν υπογράψεις ότι όλα θα πάνε καλά, αλλά στο τέλος τα πράγματα δεν γίνονται όπως τα περιμένεις. Πρέπει να παραμείνεις δυνατός πνευματικά, αν δεν το κάνεις δεν σε βοηθάει. Όμως εγώ ήξερα την κατάσταση».
Για την προσαρμογή του στην Ελλάδα: «Δεν πήγαν άσχημα τα πράγματα. Βρέθηκα στην Κρήτη, ένα από τα πιο όμορφα μέρη στην Ελλάδα. Τα παιδιά στην ομάδα ήταν πάρα πολύ καλά, τα πήγαινα πολύ καλά με όλους και αυτό έκανε ευκολότερα τα πράγματα. Είχα και τον Τόμας Ντος Σάντος μαζί μου και όταν έχεις βοήθεια από φίλους προσαρμόζεσαι πιιο εύκολα. Εξεπλάγην ακόμα και από τα γήπεδα, εκτός από 2-3 τα υπόλοιπα δεν ήταν άσχημα. Εμείς είχαμε πολύ καλές εγκαταστάσεις, το προπονητικό μας κέντρο ήταν άψογο, 100 μέτρα από τη θάλασσα. Το γήπεδο είναι πάρα πολύ μεγάλο και αυτό είναι κρίμα».
Για τα οικονομικά προβλήματα και το επίπεδο της Football League: «Δεν ξέρω γιατί υπάρχουν, μάλλον έχει να κάνει με την κατάσταση στην Ελλάδα. Υπάρχει όρια μεταγραφών, οικονομική ανησυχία. Οι ομάδες στην δεύτερη κατηγορία, 2-3 από αυτές είναι επιπέδου Ligue 2 Γαλλίας, οι υπόλοιπες μάλλον επιπέδου τρίτης κατηγορίας Γαλλίες. Τρεις ή τέσσερις είναι ερασιτεχνικού επιπέδου. Αρκετά ετερογενές πρωτάθλημα».
Για το πώς πήγε στην Ξάνθη: «Έμεινα μόνο 4 μήνες στον Εργοτέλη. Υπόγραψα τον Σεπτέμβριο, πήγα διακοπές τον Δεκέμβριο και δεν ξαναγύρισα. Ευτυχώς είχα προλάβει να παίξω μερικά ματς και όταν με φώναξε η Ξάνθη δεν δίστασα. Ήταν πολύ καλό νέο, γιατί κάτι τέτοιο ήθελα από την αρχή. Όταν πήγα στον Εργοτέλη, είπα στον εαυτό μου ”δεν πρέπει να μείνεις εδώ πάνω από έξι μήνες”. Παράλληλα, είχαν προβλήματα, δεν ήταν εύκολο, και όταν ο ατζέντης μου μου είπε ότι υπήρχε η πρόταση δεν δίστασα δευτερόλεπτο».
Για το τι ήξερε για την Ξάνθη: «Ναι, ήξερα κάποια πράγματα. Είναι γνωστή για το γεγονός ότι δεν πληρώνει υψηλούς μισθούς, αλλά πάντα εξοφλεί τους παίκτες. Η Ξάνθη είναι γνωστή γι’ αυτό εδώ και 15-20 χρόνια. Ο πρόεδρος είναι πάντα τίμιος και πληρώνει όσα χρωστάει στους παίκτες. Με είχαν καθησυχάσει για το κλαμπ. Επίσης, είναι πολλά χρόνια στην Σούπερ Λιγκ και αυτό είναι σημαντικό».
Για τον Ραζβάν Λουτσέσκου: «Είναι σπάνιο στην Ελλάδα ένας προπονητής να μένει ακόμα και έναν χρόνο σε μία ομάδα. Αλλά αυτός είναι από το 2014 γιατί είναι σούπερ προπονητής. Μου αρέσει πολύ. Ξέρει καλά το ποδόσφαιρο, ξέρει τι κάνει. Απόδειξη, το ότι έφτασε την ομάδα στον τελικό Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία της. Δεν ξέρω αν έχει ξαναγίνει ποτέ αυτό που έγινε φέτος, να είναι δεύτερη μετά από 16 αγωνιστικές. Είναι το αποκορύφωμα του έργου του. Νομίζω ότι είναι η τελευταία του χρονιά, οπότε θέλει να την τελειώσει με στυλ, οπότε γι’ αυτό είμαστε φέτος ακόμα καλύτεροι».
Για την πρώτη του σεζόν στην Ξάνθη: «Έπαιξα πολύ λίγο, μόνο τέσσερα ματς προς το τέλος της σεζόν. Όταν έφτασα, η ομάδα είχε ήδη σχηματιστεί και αυτό είναι πάντα πρόβλημα όταν έρχεσαι στο μέσο της σεζόν. Υπήρχαν πολλοί παίκτες στο κέντρο. Ο κόουτς με έκανε να περιμένω, με κράτησαν και με προετοίμασαν για τη φετινή σεζόν, όπου παίζω πολύ περισσότερο. Έπρεπε πάλι να είμαι δυνατός πνευματικά, δεν είναι εύκολο να μην παίζεις σχεδόν καθόλου για πέντε μήνες. Νομίζω ότι πλέον ότι έχω γίνει πολύ δυνατός πνευματικά. Τερματίσαμε 13οι, αλλά ο κόουτς έμεινε. Ο πρόεδρος του έχει τυφλή εμπιστοσύνη, μετά την πορεία μέχρι τον τελικό Κυπέλλου. Όταν το κάνεις αυτό με μία ομάδα σαν την Ξάνθη είναι λογικό. Ο κόουτς δουλεύει πολύ, με εμάς ή μόνος του. Είναι ο πρώτος που έρχεται και ο τελευταίος που φεύγει. Μερικές φορές μένει όλη τη μέρα στο γήπεδο. Το αξίζει. Μιλάει πολύ στους παίκτες, μερικές φορές είναι τρελός και λίγο απότομος, αλλά ποτέ δεν το κάνει για να σε πιέσει, αλλά για να σε βελτιώσει. Καλύτερα να σου λέει κάτι κατά πρόσωπο, παρά να μην σου μιλάει καθόλου. Είναι όμως πολύ κοντά στους παίκτες, πάντα προσπαθεί να σε βοηθήσει και αυτό είναι καλό».
Για τον Γιουνές και την καλή σεζόν της Ξάνθης: «Η Ξάνθη πάντα παίρνει ελεύθερους παίκτες, ποτέ δεν αγοράζει. Κάποιες φορές οι μεταγραφές είναι καλές, κάποιες όχι. Φέτος πάει πολύ καλά με τον Χαμζά, έχει βάλει πολλά γκολ. Υπάρχει επίσης ο Ντε Λούκας, που έχει προσφέρει πολλά γιατί είναι μεγάλος παίκτης. Ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε έτσι και θα τερματίσουμε στην πεντάδα. Φέτος παίζω πολύ και προσπαθώ πάντα να δίνω τα πάντα. Ο κόουτς δεν αλλάζει ποτέ φιλοσοφία. Το 4-2-3-1 είναι το αγαπημένο μου σύστημα, γιατί μου αρέσει να παίζω με δύο αμυντικά χαφ, εκεί δίνω τον καλύτερο εαυτό μου, είτε δεξιά, είτε αριστερά είναι το ίδιο. Μου αρέσει να παίζω και ειδικά μαζί με τον Πάμπλο, με συμπληρώνει. Όταν αρχίσαμε τη σεζόν, δεν είχαμε στόχο την πεντάδα. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, ακόμα και αν ξέρουμε ότι είμαστε αρκετά καλοί για να φτάσουμε εκεί. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Νομίζω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, γιατί όχι και να μην τερματίσουμε στην τετράδα. Πρέπει να συνεχίσουμε τις νίκες και να παίρνουμε πόντους. Σύντομα παίζουμε με τον Παναθηναϊκό, έχουμε παιχνίδι κάθε εβδομάδα και σκεφτόμαστε μόνο το επόμενο ματς. Δεν παρασυρόμαστε και θα δούμε στο τέλος».
Για το πρωτάθλημα: «Είναι πάρα πολύ αμφίρροπο, εκτός από τον Ολυμπιακό που έχει ξεφύγει. Θα δούμε. Έχουμε λίγο πιο εύκολο πρόγραμμα απο τους υπόλοιπους, έχουμε παίξει σχεδόν με όλους τους μεγάλους και έχουμε μόνο τον Παναθηναϊκό. Έχουμε την ευκαιρία να σκαρφαλώσουμε στην βαθμολογία, παίζοντας με ομάδες λιγότερο δυνατές προς το τέλος. Ελπίζουμε να μας βοηθήσει».
Για το «66» που φοράει: «Δεν σημαίνει κάτι. Στην Τρουά φορούσα το ”6”, εδώ ήταν πιασμένο, οπότε πολύ απλά πήρα το ”66”. Είναι μία ανοησία, δεν έχω προκαταλήψεις και τέτοια».
Για την έλευση του Σαλιμό Σιλά: «Είναι καλό να έχεις έναν Γάλλο δίπλα σου και πόσο μάλλον έναν φίλο, γιατί έχω παίξει στην Τρουά μαζί του. Είναι πολύ καλό που είναι στην ομάδα, γιατί είναι πολύ καλός παίκτης. Έπαιξε στα δύο ματς με τον ΠΑΟΚ και ήταν καλός. Νομίζω ότι θα είναι μία αφετηρία γι’ αυτόν και θα παίξει σε μία μεγάλη ομάδα της Ελλάδας. Του το εύχομαι».
Για το αν περίμενε ότι θα έπαιζε στην Ελλάδα: «Καθόλου. Ποτέ δεν το φαντάστηκα, αλλά το ποδόσφαιρο είναι μικρό και αυτό είναι καλό. Είμαι ευτυχισμένος».
Για το μέλλον του: «Ελπίζω να παίξω 20-25 παιχνίδια. Αν έχω την ευκαιρία να παίξω σε μεγαλύτερη ομάδα γιατί όχι; Αυτός είναι ο στόχος. Δεν έχει τελειώσει η σεζόν οπότε δεν κοιτάω μπροστά, αλλά σίγουρα είναι στόχος. Δεν ξέρω αν θα είναι στην Ελλάδα ή αλλού, αρκεί να είναι μία μεγαλύτερη ομάδα, δεν έχω προτιμήσεις».
Για το αν έκανε την σωστή επιλογή με τον Εργοτέλη: «Σίγουρα. Βρέθηκα στην πρώτη κατηγορία, παίζω αντίπαλος με τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, τις μεγάλες ομάδες που παίζουν κάθε χρόνοσ την Ευρώπη και το Τσάμπιονς Λιγκ. Βλέπω μάλιστα ότι δεν έχουν τόσο υψηλό επίπεδο, οπότε σκέφτομαι ”γιατί όχι κι εγώ;”. Δεν το μετανιώνω με τίποτα, αντίθετα είμαι χαρούμενος που πήγα στον Εργοτέλη. Δεν ήθελα να μείνω εκεί πάνω από έξι μήνες, είπα στον εαυτό μου ότι θα έφευγα τον Ιανουάριο. Τα έδωσα όλα και πέτυχα. Πάντα όταν έχω την ευκαιρία προσπαθώ να βρω κάτι καλύτερο».
Για το ποια ματς ευχαριστήθηκε περισσότερο: «Αναπόφευκτα, με τον Ολυμπιακό. Μεγάλο γήπεδο, πρωτοπόρος, πολύς κόσμος. Είναι πάντα ωραία. Υπήρχε ατμόσφαιρα. Δυστυχώς χάσαμε, παρ’ όλο που κάναμε δύο καλά παιχνίδια εναντίον τους».
Για την ζωή στην Ξάνθη: «Είναι μία μικρή πόλη, πολύ όμορφη και ήσυχη. Σε σχέση με τον Εργοτέλη, δεν έχεις τίποτα να κάνεις. Η Κρήτη είναι πολύ μεφαλύτερη, ήμασταν δίπλα στη θάλασσα και αυτό είναι όμοφρο. Εδώ κάνει κρύο. Ο κόσμος αγαπά το ποδόσφαιρο, υπάρχουν οπαδοί, σε όλες τις πόλεις είναι σαν να μην υπάρχει κάτι πέρα από αυτό το άθλημα. Έχω πάει μερικές φορές στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν έχω δει άλλα μέρη. Παίζουμε κάθε Σαββατοκύριακο, δεν έχουμε πολλά ρεπό, οπότε είναι δύσκολο. Όποτε έχω διακοπές, μια και είμαι ήδη στην Ελλάδα όλη τη σεζόν, προτιμώ να βλέπω την οικογένειά μου παρά να μένω εδώ».
Για την διαιτησία, τα στημένα παιχνίδια και τη βία: «Ειλικρινά, δεν έχω δει ή ζήσει παιχνίδι όπου ήταν εμφανές ότι ο διαιτητής υποστήριζε τον αντίπαλο. Μέχρι τώρα δεν το έχω δει. Ναι, λέγονται πολλά, αλλά στην Σούπερ Λιγκ δεν νομίζω ότι γίνονται πολλά. Πρέπει να είναι σπάνιο. Παντού γίνονται αυτά, αλλά εδώ ίσως υπερβάλλουν λίγο με τον τρόπο που μιλάνε. Αν γίνεται μία – δύο φορές τον χρόνο, το λένε σαν να γίνεται κάθε Σαββατοκύριακο. Είναι λάθος. Ούτε πολλή βία έχω δει. Οι οπαδοί όντως είναι πολύ φανατικοί. Στο Κύπελλο παίξαμε με τον ΟΦΗ, οι εξέδρες ήταν πολύ κοντά στο γήπεδο και όποτε εκτελούσες κόρνερ σε έβριζαν, σε έφτυναν, σου πέταγαν φωτοβολίδες, μπουκάλια. Δεν είναι ωραίο για το ποδόσφαιρο, αλλά τι να κάνουμε; Προσπαθούμε να βάλουμε γκολ και να μην δεχτούμε. Ο κόσμος θυμώνει και είναι κρίμα. Πρέπει να υπάρχει λίγο μεγαλύτερη ασφάλεια, γιατί δεν υπάρχει αρκετή, αυτό είναι το πρόβλημα».
Για το αν συμπαίκτες του στην Εθνική του λένε ότι θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα: «Ναι, γίνεται συχνά -πυκνά. Κάποιοι έχουν καλές προτάσεις και με ρωτάνε πράγματα, πρώτα απ’ όλα αν πληρώνουν. Είναι λογικό. Τους λέω ότι οι περισσότερες ομάδες Σούπερ Λιγκ πληρώνουν. Ξέρω ποιες ομάδες πληρώνουν και ποιές έχουν δυσκολίες, οπότε τους βοηθάω».
Για το αν ο Εργοτέλης του χρωστάει λεφτά: «Μου χρώσταγαν κάποια, αλλά όταν έλυσα το συμβόλαιό μου, μου είπαν ότι ήταν ΟΚ να πάω στην Ξάνθη, αλλά σαν αντάλλαγμα έπρεπε να πω ότι δεν μου χρωστούν τίποτα. Φυσικά συμφώνησα. Δεν μου χρωστούν τίποτα. Είμαστε όλοι ευτυχισμένοι».
