Το Champions League είναι η πανδαισία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Μόνο οι καλύτεροι των καλύτερων μπορούν να διεκδικήσουν το πολυπόθητο τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά. Ωστόσο από το 1955 που δημιουργήθηκε, μέχρι και σήμερα, καμία ελληνική ομάδα δεν κατάφερε με αξιώσεις να διεκδικήσει το τρόπαιο, παρά μόνο να φτάσει μέχρι και τα προημιτελικά. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια με μερικές ελάχιστες εξαιρέσεις, ακόμα και οι μεγάλες ομάδες δεν τα καταφέρνουν, και το όνειρο για μια καλή πορεία στην ευρώπη όλο και περισσότερο απομακρύνεται χρόνο με τον χρόνο. Τι φταίει και τι πρέπει να κάνουμε για να ελπίζουμε για κάτι καλύτερο στο Champions League;
Τι πάει στραβά τα τελευταία χρόνια;
Δεν είναι παράξενο που όλες οι στοιχηματικές εταιρίες προσφέρουν αποδόσεις ‘στον Θεό’ για την κατάκτηση του μεγάλου τροπαίου από ελληνική ομάδα. Το πρόβλημα φαίνεται ότι την τελευταία δεκαετία έχει μεγαλώσει με όλο και πιο πρόωρες εξόδους από το Champions League. Ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε η ΑΕΚ, ούτε ο Ολυμπιακός – ο οποίος έχει και τις περισσότερες συμμετοχές – κατάφεραν κάτι αξιόλογο στο Champions League. Πολλοί αναφέρουν την έλλειψη Ελλήνων παικτών, οι οποίοι θα ήταν οι ηγέτες στις ομάδες τους και θα ‘πονάνε την φανέλα’ σε κάθε ευρωπαϊκό ματς.
Αν και αυτο εν μέρει είναι αλήθεια, πλέον όλες οι κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη έχουν παίκτες διαφόρων εθνικοτήτων και η ομοιογένεια σε εθνικότητες δεν παίζει και τόσο ρόλο στην απόδοση. Επιπλέον, αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά, είναι ότι έχουμε αξιόλογους προπονητές και σίγουρα το πρόβλημα δεν είναι εκεί.
Μήπως το πρόβλημα είναι ο τρόπος με τον οποίο διοικούνται οι ελληνικές ομάδες από τους παραγοντες τους; Ή μήπως τα υπόλοιπα πρωταθλήματα που μας ανταγωνίζονται έχουν ρίξει δουλειά και μας έχουν προσπεράσει;
Εμείς θα πούμε ότι είναι ένας συνδυασμός και των δύο.
Πώς μπορούν να γίνουν οι ελληνικές ομάδες πιο ανταγωνιστικές;
Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι κάθε μεγάλη ομάδα κάνει κάτι καλά, και όλα τα υπόλοιπα ‘καταστροφικά’ λάθος. Ο ΠΑΟΚ για παράδειγμα, πολύ καλώς τα τελευταία χρόνια έχει επενδύσει πολύ στις ακαδημίες, ωστόσο το ρόστερ του αποτελείται από μέτριας ποιότητας παίκτες. Ο Ολυμπιακός που έχει και το μεγαλύτερο ρόστερ, δίνει έμφαση στο να φέρει ονόματα και όχι να κάνει ουσιώδεις μεταγραφές. Ο ΠΑΟ χρειάζεται μεγαλύτερο μπάτζετ, αλλά έχει ανθρώπους που γνωρίζουν το ποδόσφαιρο ‘από την καλή και την ανάποδη’. Το ίδιο και η ΑΕΚ, η οποία δείχνει πολύ θετικά σημάδια ανάκαμψης.
Ίσως στην τελική θα πρέπει να αποκτήσουμε και εμείς ποδοσφαιρική παιδεία, και να δούμε διαφορετικά το ποδόσφαιρο, δίνοντας έτσι ένα μεγάλο μήνυμα στους ‘μεγάλους παίκτες’ του ελληνικού ποδοσφαίρου για να προχωρήσουν σε σημαντικές αλλαγές που θα μας κάνουν επιτέλους μεγάλη δύναμη στο Champions League.
