Σειρά από εντολές που έχουν αρχή και τέλος, είναι σαφείς και εκτελέσιμες που σκοπό έχουν την επίλυση κάποιου προβλήματος, στην προκειμένη περίπτωση την πτήση ενός μη επανδρωμένου αεροχήματος. Αυτός είναι ο ορισμός του αλγόριθμου, που χρειάστηκε να αναπτυχθεί για την πτήση του πρώτου ελληνικού drone.
Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια είχε το επιστημονικό προσωπικού του πολυτεχνείου Ξάνθης και συγκεκριμένα, το Εργαστήριο Ρομποτικής και Αυτοματισμών, του τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης και το Εργαστήριο Ηλεκτρονικής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Το πανεπιστήμιό συμμετείχε ως μέλος της ομάδας που ανέπτυξε τους αλγόριθμους αντίληψης του περιβάλλοντος και ανίχνευσης γεγονότων με τεχνικές όρασης υπολογιστών. Αυτές τις ημέρες το πρώτο ελληνικό drone θα παρουσιαστεί στη ΔΕΘ και θα πραγματοποιήσει πτήση.
Η πρώτη πτήση του τότε υπό ανάπτυξη ελληνικού αεροχήματος MALE HCUAV (Hellenic Civil Unmanned Air Vehicle), πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία στις 4 Αυγούστου. Πρόκειται για ένα πειραματικό πρωτότυπο που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε στο πλαίσιο ενός ερευνητικού έργου που χρηματοδοτήθηκε από κονδύλια ΕΣΠΑ και εθνικά κονδύλια, στη δράση ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-2011 της ΕΥΔΕ-ΕΤΑΚ. Η πρόταση για το HCUAV κατατέθηκε το 2011 αλλά στην πρώτη φάση δεν εγκρίθηκε η χρηματοδότησή του, διότι θεωρήθηκε από τους αξιολογητές ότι δε θα συνεισέφερε με κάτι ουσιαστικό στη διάχυση της τεχνογνωσίας μεταξύ Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΑΕΙ) και εταιρειών (που ήταν και ο βασικός στόχος της δράσης ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-2011).
Τελικά, το 2012 έγινε αντιληπτό από την πολιτεία ότι η πρόταση άξιζε χρηματοδότησης και τον Σεπτέμβριο του 2013 εντάχθηκε στη δράση ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-2011. Η διάρκεια του έργου καθορίστηκε από το πλαίσιο ΕΣΠΑ στους 25 μήνες, ενώ η πρόταση του βασιζόταν σε διάρκεια 36 μηνών, αλλά τελικά από το μηδέν οι μηχανικοί και τεχνικοί κατασκεύασαν το όχημα σε διάστημα μόλις 25 μηνών. Κατάφεραν έτσι να παραδώσουν το πρώτο ελληνικό μη-επανδρωμένο αερόχημα για επιχειρήσεις πολιτικής προστασίας.
Στο έργο συμμετείχε το πολυτεχνείο Ξάνθης του ΔΠΘ και άλλοι πέντε φορείς: το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ – Εργαστήριο Μηχανικής Ρευστών & Στροβιλομηχανών), το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ – Εργαστήριο Αυτόματου Ελέγχου) και 3 μεγάλες ελληνικές εταιρείες, η Spacesonic, η MLS και η Intracom Defense Electronics (IDE). Συντονιστής του έργου και chief engineer ήταν ο αναπληρωτής καθηγητής Κύρος Υάκινθος από το ΑΠΘ. O αεροδυναμικός και κατασκευαστικός σχεδιασμός του HCUAV έγινε από το ΑΠΘ, η ανάπτυξη του συστήματος ελέγχου και αυτόματου πιλότου από το ΕΜΠ, η ανάπτυξη του λογισμικού αντίληψης περιβάλλοντος από το ΔΠΘ, η κατασκευή του αεροχήματος από σύνθετα υλικά, από την Spacesonic, το σύστημα GPS και οι χάρτες τα επιμελήθηκε η MLS.
Τέλος οι εργασίες για τη σωστή διαχείριση της ισχύος στο αερόχημα, η κατασκευή των ηλεκτρονικών συστημάτων λήψης και αποστολής δεδομένων, η ολοκλήρωση του ηλεκτροπτικού συστήματος, η κατασκευή του Ground Control Station και ο εξοπλισμός του, υλοποιήθηκαν και ολοκληρώθηκαν από την Intracom Defense Electronics (IDE). Το ελληνικό αερόχημα έχει βάρος απογείωσης 220 κιλά, εκπέτασμα πτερύγων 6.5 μέτρα, μήκος ατράκτου και ουραίου 4.5 μέτρα, αυτονομία 11 ωρών, επιχειρησιακή ταχύτητα 140 χλμ/ώρα, μέγιστη ταχύτητα 200 χλμ/ώρα, εμβέλεια 150 χλμ η οποία με δορυφορική σύνδεση μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη (άνω των 200 χλμ), βάρος εξοπλισμού 35 κιλά. Το επιχειρησιακό ύψος πτήσης είναι 2 χλμ (6.500 πόδια) και το μέγιστο ύψος πτήσης 4.5 χλμ (14.770 πόδια). Οι επιδόσεις του ελληνικού αεροχήματος περιορίζονται μόνον από το είδος του κινητήρα. Με ένα ισχυρότερο κινητήρα το HCUAV μπορεί να ξεπεράσει την προαναφερθείσα επιχειρησιακή οροφή και να πετάξει σε μεγαλύτερο ύψος.
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΔΠΘ
Το ΔΠΘ συμμετείχε στο εγχείρημα με επιστημονικά υπεύθυνο τον Αντώνη Γαστεράτο, αναπληρωτή καθηγητή του τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης και συμμετείχαν το εργαστήριο Ρομποτικής και Αυτοματισμών του συγκεκριμένου τμήματος καθώς και μέλη ΔΕΠ από το εργαστήριο Ηλεκτρονικής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Την ομάδα αποτελούσαν συνολικά 8 άτομα και “για την έμπνευση και όλη την προσπάθεια οφείλω να αποδώσω τα εύσημα στον συνάδερφο αναπληρωτή καθηγητή Κύρο Υάκινθο από το ΑΠΘ, ο οποίος ήταν ο εμπνευστής της ιδέας και αυτός που ενορχήστρωσε όλη την προσπάθεια”, δήλωσε μιλώντας στον “Χ” ο αναπληρωτής καθηγητής Αντώνης Γαστεράτος. “Η προσπάθεια ξεκίνησε από παλιά όταν γνωριστήκαμε με τον κ. Υάκινθο το 2010, τότε συζητούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο. Όταν ο καιρός ήρθε και έγινε πρόσκληση για το πρόγραμμα Συνεργασία, είπαμε ότι είναι ο κατάλληλος καιρός και το 2011 γράψαμε την πρόταση. Το έργο άρχισε να τρέχει το 2013 και τυπικά έληξε τον προηγούμενο Νοέμβρη του 2015. Εμείς συνεχίσαμε χωρίς πόρους, με δική μας προσπάθεια γιατί δεν είχε πετάξει ακόμα το σκάφος, μέχρι που καταφέραμε και το πετάξαμε τον Αύγουστο”.
Η ομάδα του κ. Γαστεράτου ασχολείται κυρίως με συστήματα ρομποτικής όρασης, οπότε ανέπτυξε αλγόριθμους για την ανίχνευση γεγονότων όπως είναι οι δασικές πυρκαγιές ή το πέρασμα ανθρώπων ή ζώων, όπως επίσης ανέπτυξε αλγόριθμους για την ορθο-προβολή εικόνων που λαμβάνει η κάμερα. Πάντως το πρώτο ελληνικό drone δεν είναι η μοναδική συμμετοχή του πολυτεχνείου Ξάνθης σε μεγαλεπήβολα πρότζεκτ. Το τμήμα του κ. Γαστεράτου συμμετείχε στην ανάπτυξη ρομποτικού συστήματος και συγκεκριμένα στην ανάπτυξη αλγορίθμων που θα επιτρέψουν την πλοήγηση ρομποτικού συστήματος στον πλανήτη Άρη, στο πλαίσιο της αποστολής ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.
Πηγή: xronos.gr
