Search

Απο αθλήτρια των ΓΑΣ, Ροδόπη ’87 και τα γήπεδα της ΕΠΣ Θράκης στον τελικό του Champions League! Η ξεχωριστή ιστορία της Χρύσας Κουρομπίλια

Θα μπορούσε εύκολα η ιστορία της να είναι και βιβλίο για να δείξει πως μπορεί μια γυναίκα όχι μόνο να σταθεί αλλά και να ξεχωρίζει σε έναν χώρο που εδώ και πολλά χρόνια είναι ανδροκρατούμενος, όπως είναι αυτός της Ελληνικής διαιτησίας και όχι απλά να μένει στα στενά σύνορα της χώρας αλλά να ορίζεται συνεχώς σε μεγάλες διοργανώσεις με τελευταία την παρουσία της στον μεγάλο τελικό του Champions League Γυναικών

Η Χρυσούλα Κουρομπύλια επιλέχθηκε να είναι η πρώτη βοηθός στον τελικό της Μπαρτσελόνα με την Λιόν. Και στο τέλος τα πήγε περίφημα. Η Ελληνίδα διαιτητής δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα στα 90+ λεπτά που διήρκησε ο αγώνας και φυσικά χάρηκε με την ψυχή της όταν ολοκληρώθηκε το ματς, στο οποίο για την ιστορία κέρδισε η Λιόν με 3-1.

Μάλιστα είχε θερμή αγκαλιά πριν πάρει το μετάλλιο της με τον γενικό γραμματέα της UEFA, Θεόδωρο Θεοδωρίδη και στη συνέχεια πήρε θέση για τις καθιερωμένες φωτογραφίες. Όμως η Χρυσούλα Κουρομπύλια δεν σταμάτησε εκεί. Στη συνέχεια πήρε την ελληνική σημαία, φίλησε το μετάλλιο κι έκανε το σταυρό της. Ήταν και η δική της μεγάλη βραδιά…

Η Χρυσούλα Κουρομπίλια με καταγωγή απο το Καλλιφώνι Καρδίτσας, απο μικρή λάτρευε το ποδόσφαιρο και γενικά τον αθλητισμό, το παιχνίδι με τις κούκλες και τα κουζινομαγειρέματα δεν εξίταραν ποτέ τη φαντασία της, αυτό που ήθελε ήταν να τρέχει όλη μέρα και δεν διανοήθηκε ποτέ γιατί να μην μπορεί να παίξει κι αυτή ποδόσφαιρο μαζί με τους συμμαθητές της.

Μεγάλωσε σε αγροτική οικογένεια, η κύρια ασχολία τους ήταν τα καπνά, τα καλαμπόκια, τα βαμβάκια, αλλά ο πατέρας της -άλλοτε αριστερό εξτρέμ της ομάδας του Αετού Καλλιφωνίου και μετέπειτα σύμβουλος- τής μετέδωσε το μικρόβιο του ποδοσφαίρου. Οι δυο τους δεν υπήρχε Κυριακή που να μη συνοδεύσουν την ομάδα, όπου και αν έπαιζε.

Ο στίβος ήταν το πρώτο άθλημα που δοκίμασε. Παράλληλα, έπαιζε και μπάσκετ. Αγοροκόριτσο σε όλα του, όπως γράφει η ταμπέλα της προοδευτικότατης κοινωνίας μας, για τα κορίτσια που δεν μένουν σπίτι να μάθουν τις συνταγές της γιαγιάς. Ο Φιλαθλητικός Καρδίτσας ήταν εκείνη την εποχή η καλύτερη ομάδα της πόλης και εκ των κορυφαίων στη Θεσσαλία. Έφτασε να παίζει σε Εθνική κατηγορία (σ.σ. πριν δύο δεκαετίες ήταν αρκετά δυσκολότερο να συμβεί αυτό), με την Κουρομπύλια να περιγράφεται ως πολύ δυνατή και αθλητική, εξαιρετική αμυντικός, ενώ ήταν ταχύτατη και αποτελεσματική στο ανοικτό γήπεδο. Κι αυτό, το ανοικτό γήπεδο, είπε να το εκμεταλλευτεί λιγάκι παραπάνω στο επόμενο βήμα της!

Μέχρι το 1996, όταν πέρασε στη γυμναστική ακαδημία στην Κομοτηνή. Η Χρύσα θα έπρεπε να αφήσει το σπίτι της για να σπουδάσει, φτάνοντας στην Θράκη σκέφτηκε να συνεχίσει από εκεί που το είχε αφήσει. Έπαιξε μπάσκετ στον ΓΑΣ Κομοτηνής, μια παραδοσιακή εκείνη την εποχή ομάδα του γυναικείου αθλητισμού με παρουσία στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας με ευρωπαϊκή συμμετοχή και διακρίσεις στην Α1.

Η Κουρομπύλια δεν ήταν παρούσα στις μεγάλες στιγμές, αλλά αγωνίστηκε λίγο καιρό μετά και μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Ο λόγος ήταν ένα άλλο άθλημα, εκείνο που είχε μάθει να παρακολουθεί τις Κυριακές. Έπαιξε ποδόσφαιρο στη γυναικείο ομάδα Ροδόπη ’87 και αγωνίστηκε σε Εθνική κατηγορία,και τότε μπήκε ως σέντερ φορ στη γυναικεία ομάδα Ροδόπη 87, φθάνοντας μέχρι την Εθνική ομάδα.

Τότε ήταν που ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής και παρατηρητής διαιτησίας, Μανώλης Ταπατζάς, την ξεχώρισε και την ώθησε στον δρόμο της διαιτησίας, τον οποίο πρωτοπερπάτησε το 1999, αρχικά ως διαιτητής στη Δ΄Εθνική. Μετά, ως βοηθός στη Γ΄Εθνική και εκεί όπου της τέθηκε το μεγάλο δίλημμα: «διαιτητής στις μικρές κατηγορίες ή επόπτης στις μεγάλες», έπεσε στα βαθιά. «Ποτέ δεν φοβήθηκα τίποτα. Ας πούνε για μένα ό,τι θέλουν, δεν καταλαβαίνω τίποτα» συνηθίζει να λέει… Βέβαια, το πρώτο ματς δεν το θυμάται καν. Θυμάται, όμως, με νοσταλγία τα πολύωρα ταξίδια που έκανε στα πρώτα της βήματα με ταξί σε απομακρυσμένα χωριά της Ελλάδας. Πλέον όμως πάει με αεροπλάνο και σε προορισμούς που θα ζήλευαν πολλοί άνδρες διαιτητές.

Το 2010 προβιβάστηκε στη Super League, πήρε σήμα FIFA και πλέον η διαιτησία έγινε τρόπος ζωής. Η Χρύσα Κουρομπύλια, που πλέον ανήκει στο σύνδεσμο διαιτητών της δυτικής Αττικής, προπονείται καθημερινά στον Αγ. Κοσμά, συνεργάζεται με τον Χρήστο Κυρίτση και τον Νεκτάριο Πανταζή για το πρόγραμμα εκγύμνασης και διατροφής, της αρέσει να χαλαρώνει με ένα καλό βιβλίο και θα έδινε συνέντευξη πιθανότατα μόνο στον… Ζινεντίν Ζιντάν! Μέχρι τώρα στην καριέρα της δεν έχει μιλήσει σε κανέναν δημοσιογράφο, αλλά σταμάτησε στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης για να ζητήσει αυτόγραφο από τον προπονητή της Ρεάλ.

Όμως η Καρδιτσιώτισσα βοηθός δεν επιλέχθηκε τυχαία από τη FΙFΑ για να είναι στις υποψήφιες για την συμμετοχή τις στου Μουντιάλ Γυναικών το 2019 στην Γαλλία, αλλά μέσα από μια σειρά αυστηρών αγωνιστικών τεστ, στα οποία διέπρεψε πανηγυρικά καταλαμβάνοντας τις πρώτες σχετικές θέσεις. Αλλά κι αυτό δεν το πέτυχε από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά η αναμονή και η σκληρή προετοιμασία αξίζουν τον κόπο για τη Χρύσα Κουρομπύλια. Τη μοναδική εκπρόσωπο της ελληνικής διαιτησίας στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο ενώ έχει σφυρίξει νωρίτερα και αγώνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο Κ20 αλλά και αρκετούς Ευρωπαϊκούς αγώνες με κορυφαία πλέον στιγμή της φυσικά τον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Share it