Search

Κ. Αλεξόπουλος: “Τελικά είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;”

Χαίρετε και πάλι αγαπητοί αναγνώστες.

Επέστρεψα λοιπόν ύστερα από ένα διάλειμμα, με πολλή όρεξη, με αρκετές ιδέες, σκέψεις και προβληματισμούς για αυτό που αγαπώ και ασχολούμαι και μάχομαι ενεργά, για το αγαπημένο άθλημα του λαού, το ποδόσφαιρο.

Πριν από 2 χρόνια τέτοιο καιρό περίπου έκανα την πρώτη μου απόπειρα να αρθρογραφήσω. Έθετα έναν βασικό προβληματισμό(μαύρη χρονιά ή μια χρονιά ορόσημο) για την σεζόν 2016-2017 που τότε δεν υπήρχε εκπροσώπηση από ομάδα του νομού μας στη Football League 2, που πλεον μετονομάστηκε σε “Γ΄ Εθνική”. Ευτυχώς φέτος υπάρχει εκπροσώπηση, μια και μοναδική βέβαια, από την ομάδα του Εθνικού Αλεξανδρούπολης.

Πέρασαν 2 χρόνια και η προσωπική μου άποψη στο ερώτημα που έθεσα είναι ότι τελικά ήταν μια μαύρη χρονιά και όχι μια χρονιά ορόσημο, καθώς όλοι όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο στο νομό μας από οποιοδήποτε πόστο (διοικούσες αρχές, σωματεία, προπονητές, ποδοσφαιριστές, κτλ)  βλέπουν δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια το δέντρο και όχι το δάσος.

Οι  προσωποκεντρικές και εγωκεντρικές συμπεριφορές και οι πολιτικές του “να είμαι πρώτος στο χωριό” επικρατούν από τα περισσότερα σωματεία που πρωταγωνιστούν και, που παρά μόνο ελάχιστων εξαιρέσεων, δεν μπήκαν στο κόπο να δουν τι πρέπει να γίνει για να μπορέσουμε να βγούμε από την κινούμενη άμμο…

Γιατί κύριοι είμαστε πολλά χρόνια μέσα στην κινούμενη άμμο και ο χρόνος στην κλεψύδρα μας αδειάζει και σε λίγο θα μας ρουφήξει μέσα η τρύπα και δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε να βγούμε.

Κάθε χρόνο το ποδοσφαιρικό επίπεδο είναι όλο και πιο χαμηλό , τα πρωταθλήματα μας γίνονται όλο και λιγότερα ανταγωνιστικά, οι ομάδες κάθε χρόνο λιγοστεύουν, οι διοικήσεις κάθε χρόνο γίνονται όλο και πιο αδύναμες, καθώς η οικονομική κατάσταση της χώρας μας και η απουσία εσόδων και επιχορηγήσεων τις οδηγούνε σε αδιέξοδο.

Για μένα όμως το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει όραμα και στόχος. Και το πιο απλό όραμα και στόχος είναι η σταθερή εκπροσώπηση από ομάδα ή ομάδες του νομού μας σε επαγγελματικές κατηγορίες. Και αυτό έχει σαν αντίκτυπο ότι η ποδοσφαιρική δεξαμενή είναι συγκεκριμένη και περιορισμένη σε έναν αριθμό ποδοσφαιριστών ηλικίας 28-35 ετών, οι οποίοι ανακυκλώνονται εδώ και χρόνια στις ομάδες που πρωταγωνιστούν είτε στο νότιο, είτε στο βόρειο κομμάτι του νομού μας.

Συνεχιστές αυτής της φουρνιάς δεν υπάρχουν και μαθηματικά θα οδηγηθούμε σε ένα τέλμα, καθώς τα παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο στις αναπτυξιακές ηλικίες (γίνεται μια συνεπής και καλή δουλεία σε αυτόν τον τομέα) ακολουθούν δύο δρόμους:

1)Ψάχνουν την τύχη τους σε ηλικία 13-14 στα ΤΕΠ επαγγελματικών ομάδων(κ13,κ15,κτλ), φεύγοντας από τον νομό μας.

2)Σταματούν το ποδόσφαιρο στην ηλικία 16-17 λόγω σχολικών υποχρεώσεων και σπουδών.

Ας προβληματιστούμε λοιπόν και ας αναλάβουμε επιτέλους όλοι μας την ευθύνη που μας αναλογεί για την κατάσταση που έχει επέλθει το ποδόσφαιρο στον Νομό Έβρου. Γιατί πολύ φοβάμαι, χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών, ότι σύντομα θα έχουμε ακόμα λιγότερες ομάδες στα πρωταθλήματα μας, ακόμα χειρότερο ποδοσφαιρικό επίπεδο και λιγότερους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές.

Κλείνοντας σας παραθέτω ολοκληρωμένο τον ποδοσφαιρικό χάρτη του 1ου ομίλου της Γ` Εθνικής για τη σεζόν 2018-2019 που είναι ο εξής:

Καβάλα:  ΑΟΚ, Αετός Ορφανού, Νέστος Χρυσούπολης,  Κεραυνός Πέρνης.

Σέρρες: Απόλλων Παραλιμνίου, Πανσερραϊκός, Ελπίδα Σκουτάρεως, Εθνικός Σιδηροκάστρου.

Δράμα: ΑΕ Καλαμπακίου

Ροδόπη: ΠΑΟ Κοσμίου

Έβρος: Εθνικός Αλεξανδρούπολης

Ξάνθη: Άρης Αβάτου, Ορφέας Ξάνθης, Ασπίδα Ξάνθης.

14 ομάδες, όπου Καβάλα και Σέρρες θα έχουν από 4 ομάδες, συνολικά οι δυο αυτοί νομοί 8 σωματεία.  Ο νομός Ξάνθης θα έχει 3 ομάδες και από 1 ομάδα η Δράμα, η Ροδόπη και ο Έβρος.

Η ΕΠΣ Σερρών , η ΕΠΣ Καβάλας και η ΕΠΣ Ξάνθης , προβλέπουν στις προκηρύξεις των τοπικών πρωταθλημάτων τους, στις ανώτερες ερασιτεχνικές κατηγορίες , υποχρεωτικά να προσλαμβάνονται διπλωματούχοι πτυχιούχοι προπονητές , σύμφωνα με τα όσα προβλέπει ο κανονισμός της ΕΠΟ. Αντιθέτως η ΕΠΣ Θράκης(Ροδόπης), η ΕΠΣ Έβρου και η ΕΠΣ Δράμας δεν το προβλέπουν το παραπάνω.

Τελικά λέτε να έχει τόση αξία να απασχολούνται πτυχιούχοι προπονητές; Είναι τυχαίο ότι οι νομοί που το προβλέπουν και το τηρούν χρόνια είναι προηγμένοι ποδοσφαιρικά και έχουν μεγαλύτερη και συνεχόμενη εκπροσώπηση τουλάχιστον στη Γ΄ Εθνική και φυσικά εκπροσώπηση στις επαγγελματικές κατηγορίες; (Η Ξάνθη με συνεχόμενη παρουσία από το 1989 στη Superleague, ο Πανσερραϊκός με παρουσία σε Superleague και Football League, ο ΑΟΚ επίσης με παρουσία σε Superleague και Football League).

Σας αφήνω λοιπόν να σκεφτείτε, να αναρωτηθείτε και τελικά να κρίνεται για το τι πραγματικά συμβαίνει με το ποδόσφαιρο στο νομό μας. Το άρθρο αυτό εκφράζει τις ανησυχίες, τις απορίες και τους προβληματισμούς μου και τίποτα περισσότερο.

 

*O Κωνσταντίνος Αλεξόπουλος είναι Διπλωματούχος Προπονητής Ποδοσφαίρου (UEFA B΄) και Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Προπονητών Ποδοσφαίρου Ν. Έβρου.

Share it